Του Κώστα Χατζή
Πόσες φορές έτυχε να βρεθούμε σε ένα ερασιτεχνικό γήπεδο του νομού μας αλλά και γενικότερα της Θεσσαλίας και δεν ακούσαμε τις ατάκες του ερασιτέχνη φιλάθλου - οπαδού με τις οποίες εξέφραζε την αγανάκτησή του είτε προς τον διαιτητή είτε προς τους παίκτες σκορπώντας όμως άφθονο γέλιο σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Παρακάτω καταγράφουμε όπως ειπώθηκαν(περίπου) 10 από αυτές με την απαραίτητη εξήγηση αν και λίγο πολύ όλοι οι Θεσσαλοί γνωρίζουμε καλά το τοπικό ιδίωμα:
1. «Ρε λάιτσμαν τί σκοντς τ σμαία γκαβός είσι;»: Διαμαρτυρία προς τον επόπτη γραμμών για υπόδειξη οφσάιντ.
2. «Τί τουν τυράς σπάστουν τα πουδάρια»: Ενθάρρυνση προς τον παίκτη για εξουδετέρωση του αντιπάλου.
3. «Ρέφιρι του γκούρλουσις του πέναλτ!»: Διαμαρτυρία προς τον διαιτητή για μη καταλογισμό πέναλτι.
4. «Ισί ρε δικαράκ απου που θα φύγς σίμιρα;»: Απειλή προς τον καλό παίκτη της αντίπαλης ομάδας.
5. «Ούλοι μετσμένοι είνι βγάλτις έξου»: Προτροπή στον προπονητή για αλλαγές.
6. «Κόλλα τουν στ΄σίτα να ιδεί ου κριαράς»: Παίζει δυνατά ο αντίπαλος δείξτε του τι έδρα έχουμε.
7. «Σουτάρτι είνι χουντρός ου τιρματζής»: Ο τερματοφύλακας της αντιπάλου δεν φαίνεται καλός κάντε κανένα σουτ.
8. «Τόπνιξι η κουνέλα η θκιά μας»: Χάνουμε από λάθος του τερματοφύλακα μας.
9. «Που γκλιόσασταν ψες βραδ κι δεν μπουρίτι να πάρτι τα πουδάρια;»: παράπονα προς τους παίκτες για ξενύχτια.
10. «Βάλτιτς ένα γκολ κι άστιτς να τρέχουν μιτά»: Απαίτηση για το γκολ της νίκης.
