ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΡΕΜΑΣΤΑ
Πάσχα των ελλήνων! Αρνάκι στη σούβλα, το κοκορέτσι στη μικρότερη και στα μικρά ξύλινα τραπεζάκια οι μεζέδες, το τσίπουρο, το κρασάκι και οι αμπελοφιλοσοφίες που αρμόζουν σε μια χαρούμενη τέτοια μέρα. Θα πάρουν οι ισπανοί την ΑΕΛ; Θα παραμείνει ο Πλεξίδας; Γιατί δεν πήγε και τόσο καλά φέτος η Πελασγιώτιδα; Και οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν. Ξεχνιόμαστε λίγο από τη σκληρή πραγματικότητα, ξεφεύγει το μυαλό ρε παιδάκι μου… Και καθώς οι ουσίες ξεχύνονται στο κεφάλι μας προχωράμε απτόητοι.
Η ΑΕΛ super league μετά champions league… μη σου πω θα το πάρουμε κιόλας. Το τσίπουρο να είναι γερό και όλα γίνονται. Έτσι είναι ο έλληνας, έχει την υπερβολή και την αισιοδοξία στο αίμα του. Είναι η καλύτερη άμυνα σε όλα αυτά που του κάνουν τον βίο αβίωτο. Και στο τέλος τα καταφέρνει εύκολα ή δύσκολα. Υγεία να έχουμε αδέλφια και όλα θα γίνουν καθώς πρέπει. Και η ομαδάρα θα σκίσει, και σαν χώρα θα ορθοποδήσουμε.
Αυτά και άλλα τέτοια πολλά σκέφτομαι σήμερα χρονιάρα μέρα, το έχω αυτό το βίτσιο από μικρός. Αλλά μάλλον πρέπει να βγήκε το κοκορέτσι και αυτό παίδες δεν το χάνω με τίποτα στον κόσμο.
Άντε και χρόνια μας πολλά.