Ατυχέστατη η χθεσινή μέρα για την στήλη, αλλά τι να κάνουμε συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες αυτά! Ασφαλώς όμως από την αρχή του μουντιάλ οι περισσότερες προτάσεις μας πέρασαν και πιστεύω ότι όσοι μας πιστέψατε δεν βγήκατε χαμένοι.
Σήμερα Παρασκευή λέω να χαλαρώσουμε λίγο μην ασχοληθούμε με Φιλανδία κ.λ.π γιατί από αύριο πιάνουμε δουλεία πάλι. Περιμένουμε την Ελλαδάρα, να περάσει στους «8» και να μας στείλει όλους στα ουράνια όπως το 2004, αλλά και να κλείσει μερικά πικρόχολα στόματα. Και κυρίως να παίξει πάλι μπάλα όπως και με την Ακτή. Αυτό είναι το ζητούμενο. Και μην ακούσω τίποτα πρέπει να παίξει αυτός ή ο άλλος.
Ο προπονητής ξέρει καλύτερα απ’ όλους μας την δουλειά του νομίζω. Και όσοι από εμάς έχουν κλοτσήσει το «τόπι» ξέρουν πολύ καλά ότι κανένας παίκτης δεν θέλει να χάσει. Ούτε καν στο 5Χ5, πόσο μάλλον σε μια τέτοια συγκυριακά μεγαλειώδη στιγμή. Σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχουν μικρές ομάδες, δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός, αλλά ούτε και φόβος. Οι έλληνες εξάλλου για τα δύσκολα είμαστε.
Να υποστηρίξουμε την ομάδα μας και όλα θα πάνε καλά. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι, είναι χαρά, είναι πάθος! Άντε να έρθει το Σάββατο. Πολύ καλημέρα σας…
<<ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ>>