Σε ένα ασφυκτικά γεμάτο γήπεδο (πραγματικά πόσα χρόνια είχαμε να το δούμε αυτό στον νομό Λάρισας;) με εκατοντάδες φιλάθλους που διψούσαν για μπάσκετ ο ΓΣ Νίκαιας θύμισε σε όλους εποχές Γ’ Εθνικής. Όχι όμως, η ομάδα της σημαντικής αυτής περιοχής δεν ανέβηκε ξανά σε εθνικές κατηγορίες. Απλά παρέμεινε και του χρόνου στην Α1 ΕΣΚΑΘ, όμως η σημαντικότητα αυτού του επιτεύγματος ήταν ισάξια με ένα... πρωτάθλημα.
Και το λέμε αυτό διότι ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ και κατάφερε να φέρει τούμπα όλες τις προβλέψεις και τελικά να σωθεί. Ξεκίνησε το πρωτάθλημα χωρίς νίκη και άλλαξε τεχνικό ηγέτη (στη θέση του Μπουλιάκη ήρθε ο Χασανίδης με μια αγωνιστική στη μέση να κάνει ο Βλάντο Μαϊστρένκο και με μεγάλη νίκη επί του Παλαμά). Δεν κατόρθωσε σε καμία στιγμή σε ολόκληρο το πρωτάθλημα να ξεφύγει από την τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα πλην της τελευταίας αγωνιστικής. Όχι απλά όμως της τελευταίας αγωνιστικής αλλά και των σαράντα λεπτών της τελευταίας αγωνιστικής καθώς πήρε τη διαφορά των έντεκα πόντων που ήθελε απέναντι στους Ίκαρους Τρικάλων σε... νεκρό χρόνο με βολή του Μαργαριτόπουλου. Του παίκτη που πραγματικά έδωσε το φιλί της ζωής στην ομάδα του με όλη του την παρουσία στο ματς.
Η Νίκαια κέρδισε με 75-64 τους Ίκαρους Τρικάλων και τα πανηγύρια που αρχίσαν στο κλειστό «Ι. Πατάκης» θύμισαν και αυτά κατάκτηση πρωταθλήματος. Παράλληλα η δυναμική παρουσία του κόσμου (συνθήματα, βουβουζέλες, χαρτάκια, αγωνία και φίλαθλοι με φανέλες της ομάδας) έδειξε πως υπάρχει μεγάλη αγάπη για τη συγκεκριμένη ομάδα και πως κανείς δεν ήθελε να την αφήσει να πέσει τόσο άδοξα, έστω και μετά από μια τόσο άσχημη χρονιά.
Όσον αφορά τώρα στα υπόλοιπα ματς δεν είχαμε κάποια συγκλονιστική αλλαγή. Ο Παλαμάς στέφθηκε δίκαια πρωταθλητής αφού κέρδισε και μέσα στον Αλμυρό την τοπική ομάδα. Οι Τιτάνες επιστρέφουν στην Γ’ Εθνική και αναμένεται να εκπροσωπήσουν επάξια την πόλη τους. Η Ελασσόνα κέρδισε εύκολα τον Εθνικό, η ΕΑΛ πέρασε μέσα από την Καλαμπάκα ενώ η Ολύμπια νίκησε την Καρδίτσα.
Ρεπορτάζ: Κ. Γκιάστας
Πηγή: Ελευθερία