Ο νεαρός ποδοσφαιριστής της Μελιβοίας Σωκράτης Ευαγγέλου μιλά για τα πρώτα του βήματα στα αθλητικά δρώμενα, τις εμπειρίες από τις ακαδημίες της Γερμανίας, το πέρασμά του από την ΑΕΛ και την πορεία του στην ομάδα της Μελιβοίας. Σχολιάζει τις συνθήκες που επικρατούν στα τμήματα υποδομών του εξωτερικού και κάνει σύγκριση με τις ελληνικές εγκαταστάσεις. Τονίζει ότι με την σωστή δουλειά και την απόλυτη πειθαρχία, μπορείς να διαπρέψεις στον χώρο. Όνειρό του είναι να αγωνιστεί σε μεγαλύτερη ομάδα και να αναδειχθεί το ταλέντο του. Αναλυτικά τα όσα ανέφερε στο athleticlarissa.gr:
Να ξεκινήσουμε από τα πρώτα σου βήματα, σε ποια ηλικία ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο και σε ποιους αθλητικούς συλλόγους αγωνίστηκες;
Ξεκίνησα από τεσσάρων χρόνων, με πήγε ο πατέρας μου σε μια ακαδημία ποδοσφαίρου στην Γερμανία, έπαιξα εκεί, ανέβαινα σκαλοπάτι- σκαλοπάτι, όπου και έμεινα σε ομάδα μέχρι και τα 12-13 μου χρόνια. Στην συνέχεια επιστρέψαμε με την οικογένειά μου στην Ελλάδα, όπου και ήρθα στην ΑΕΛ, στο προπαιδικό, παιδικό, κάτω των 18, κάτω των 17, έκανα προετοιμασία με την ομάδα νέων και τώρα αγωνίζομαι στην Μελιβοία.
Όταν πρωτοξεκίνησες στην Γερμανία τι συνθήκες συνάντησες εκεί και τι διαφορές βρίσκεις με αυτά που βλέπεις τώρα στο ελληνικό πρωτάθλημα κυρίως στις ακαδημίες όπου και αγωνιζόσουν;
Εννοείται πως δεν υπάρχει καμία σχέση με το εξωτερικό. Για παράδειγμα στην Γερμανία βλέπεις το εξής: όπως σε μια γειτονιά της Λάρισας που υπάρχει ένα γήπεδο ή όπως στα Δέντρα που είναι οι εγκαταστάσεις της ΑΕΛ, εκεί σε κάθε γειτονιά υπάρχει και ένα γήπεδο, όπου κάθε ομάδα έχει δίπλα τις εγκαταστάσεις της και διεξάγεται κανονικά το πρωτάθλημα σε όλη την πόλη. Υπάρχουν πάρα πολλές ομάδες και πιστεύω ότι γίνεται πολύ καλή δουλειά και για αυτό βλέπουμε την Γερμανία να βγάζει μεγάλους ποδοσφαιριστές. Βλέπεις παιδιά 5 ετών να κάνουν 3 και 4 προπονήσεις την εβδομάδα και να δουλεύουν πολύ σωστά και μεθοδικά. Από αυτά που μου διηγείται ο πατέρας μου γιατί ήμουν μικρός για να τα θυμηθώ, πράγματα τα οποία στην Γερμανία τα έκανα σε ηλικία 7-8 χρόνων, όταν ήρθα στην ΑΕΛ, ξαναέκανα τα ίδια σε ηλικία 12-13 ετών.
Μέχρι ποια ηλικία παρέμεινες στην Γερμανία;
Γεννήθηκα στην Γερμανία και το 2006 ήρθαμε στην Ελλάδα οικογενειακώς.
Τι κρατάς από αυτά τα οποία έχεις ζήσει στην Γερμανία, τι θυμάσαι, τι έχεις βάλει στην παρακαταθήκη σου;
Πάντα στο μυαλό μου έχω την πειθαρχία και το γεγονός ότι με οτιδήποτε καταπιάνομαι, πρέπει να το κάνω σοβαρά. Υπήρξαν φορές που δεν μου δινόταν οι ευκαιρίες, δεν είχα χρόνο συμμετοχής, αλλά μέσα από την δουλειά κατάφερα να αποδείξω τελικά ποιος είμαι. Γενικά στο μυαλό μου έχω σαν αρχή, τη σωστή δουλειά, αυτό που λένε κάτω το κεφάλι και δουλειά. Αυτό είναι κάτι που στην Ελλάδα δεν το βλέπω και πολύ, αυτό που έμαθα όμως στην Γερμανία μου έχει μείνει, δηλαδή η πειθαρχία.
Σου περνάει ποτέ η ιδέα από το μυαλό να ξαναγυρίσεις στην Γερμανία, που σίγουρα εκεί θα έχεις και κάποιες γνωριμίες;
Ναι έχω πολλές γνωριμίες στην Γερμανία, τώρα όμως προέχει να τελειώσω το σχολείο και ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον αν μου δοθεί η ευκαιρία, θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να ξαναπάω.
Ερχόμενος στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στη Λάρισα, όπου ήσουν στα τμήματα υποδομής της ΑΕΛ, θέλω με αφορμή αυτό να μας επισημάνεις τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στα γερμανικά και στα ελληνικά τμήματα υποδομών ποδοσφαίρου.
Πιστεύω ότι αν στην Ελλάδα υπήρχαν οι εγκαταστάσεις που υπάρχουν στην Γερμανία, σίγουρα θα γινόταν πολύ καλύτερη δουλειά. Βέβαια υπάρχουν κάποιες ελληνικές ακαδημίες που προσπαθούν να δουλέψουν με το ξένο πρότυπο. Στις ακαδημίες της Γερμανίας σε κάθε ηλικιακή ομάδα υπήρχε και ξεχωριστό τμήμα και σε κάθε τμήμα υπήρχαν 3 και 4 προπονητές. Σε ηλικία 11-12 ετών για παράδειγμα, σου έδιναν πρόγραμμα διατροφής, ενώ στην ΑΕΛ όταν ήρθα δεν είδα κάτι παρόμοιο. Γενικά όμως στην χώρα μας, όχι μόνο στην Λάρισα, δεν βλέπω να υπάρχουν καλές εγκαταστάσεις, να γίνεται σωστή δουλειά. Και κάτι ακόμα, το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τμήματα σε κάθε ηλικία, είναι δηλαδή το προπαιδικό, το παιδικό, κάτω των 14 ετών, κάτω των 17 και μετά κάτω των 21.
Αυτή την στιγμή κάνεις μια πολύ καλή χρονιά στην Μελιβοία, όμως η αποχώρησή σου από την ΑΕΛ παραμένει ένα μελανό σημείο, καθώς βλέπουμε να φεύγουν παίκτες από την ΑΕΛ και να αγωνίζονται σε άλλες ομάδες της Λάρισας ή σε ομάδες εκτός νομού και να διαπρέπουν. Ποιοι είναι οι λόγοι που σε οδήγησαν να φύγεις από την ομάδα;
Δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με τους προπονητές μου, δούλεψα αρκετά μαζί τους. Ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο αποχώρησα από την ομάδα ήταν το γεγονός ότι το ρόστερ της ομάδας ήταν ήδη πολύ μεγάλο(25 άτομα), έτσι λοιπόν σκέφτηκα ότι δεν θα μου δινόταν ο χρόνος συμμετοχής που εγώ θα ήθελα. Φυσικά εάν ο ποδοσφαιριστής δεν πάρει τον κατάλληλο χρόνο συμμετοχής, δεν θα έχει ευκαιρίες για να αποδείξει τις δυνατότητές του.
Η Μελιβοία πως προέκυψε;
Αρχικά με πλησίασε ο προπονητής, οι διοικούντες της ομάδας, πήρα και κάποιες γνώμες από ορισμένα άτομα, τα οποία γνώριζαν την ομάδα της Μελιβοίας. Είδαμε ότι η ομάδα πήρε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, όπως ο Βασίλης Ρέντζας που πήγε πέρυσι από την ΑΕΛ, αλλά και γενικά ο σύλλογος βοήθησε πολλά παιδιά. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να προχωρήσω σε συμφωνία με την εν λόγω ομάδα.
Να φανταστώ ότι μέσα από την ομάδα θέλεις να αναδειχθείς και να μπορέσεις να αγωνιστείς και σε μια μεγαλύτερη ομάδα;
Εννοείται ότι το επιθυμώ, γίνεται πολύ σωστή δουλειά στην ομάδα της Μελιβοίας, ο προπονητής ο κ.Ζιάκας, ο βοηθός ο κ. Έξαρχος και όλα τα παιδιά της ομάδας με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ για να τα καταφέρω όσο το δυνατόν καλύτερα. Το όνειρό μου φυσικά είναι να κάνω την υπέρβαση και να ανέβω ένα σκαλοπάτι παραπάνω.
Βλέποντας φέτος την πορεία της ομάδος σου, μέσα από αυτή έχεις καταφέρει να διακριθείς, έχεις σημειώσει αρκετά γκολ, θέλω να μας πεις, τι στόχους έχει θέσει φέτος η ομάδα;
Αρχικά η ομάδα είχε στόχο να πρωταγωνιστήσει στο Α’ Ερασιτεχνικό, βέβαια ο Αμπελώνας έχει πάρει κάποια διαφορά, τώρα είμαστε στην δεύτερη θέση και σαν στόχο έχουμε να αποδίδουμε καλά στους αγώνες, να μην χάσουμε στο τέλος και να παίζουμε καλό ποδόσφαιρο. Έχουμε και τον ημιτελικό κυπέλλου στις 24 Φλεβάρη με την Ελασσόνα και σαν στόχο φυσικά έχουμε να κατακτήσουμε το τρόπαιο.
Βλέποντας το επίπεδο της κατηγορίας, πιστεύεις ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές με αυτό της Δ’ Εθνικής;
Σε κάποιους αγώνες που έχω πάει να παρακολουθήσω στην τέταρτη κατηγορία, δεν παρατήρησα μεγάλες διαφορές, βλέπεις περίπου τα ίδια παιχνίδια σε επίπεδο ποδοσφαίρου. Εντοπίζω όμως αρκετές διαφορές ανάμεσα στις ομάδες νέων και αντρών(σε αυτή αγωνίζομαι και εγώ τώρα). Πέρυσι έπαιζα με παιδιά, με αντιπάλους 17,18,19 χρόνων και φέτος οι συμπαίκτες μου είναι άτομα με μεγάλη εμπειρία(και σε ηλικιακό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο προηγούμενων ομάδων στις οποίες αγωνίστηκαν). Πήγα είδα ένα ματς νέων και μου φάνηκε πολύ πιο δυνατό το πρωτάθλημα φέτος στην Μελιβοία (Α’ Ερασιτεχνικό).
Να μεταφερθούμε και λίγο στο προσωπικό επίπεδο, πες μας για τις φιλοδοξίες σου και σε ποιο βαθμό έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το
ποδόσφαιρο με το σχολείο;
Τα έχω καταφέρει σε ικανοποιητικό βαθμό, φέτος όμως είμαι τελειόφοιτος λυκείου, υπάρχει το άγχος με το διάβασμα και την παρακολούθηση μαθημάτων στο φροντιστήριο. Διαβάζω όσες ώρες προλαβαίνω, αλλά προσπαθώ τις ώρες που πηγαίνω στο γήπεδο να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος, όπως επίσης και τις ώρες που πηγαίνω στο φροντιστήριο να είμαι προσηλωμένος στα μαθήματα. Ελπίζω να τα έχω συνδυάσει με τον σωστό τρόπο μέχρι στιγμής και θεωρώ ότι θα τα καταφέρω και τα δύο.
Πιστεύεις ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές οι οποίοι αγωνίζονται σε τοπικές κατηγορίες και έχουν τα φόντα να πρωταγωνιστήσουν σε ομάδες μεγάλων κατηγοριών; Το ρωτάω αυτό, γιατί το τελευταίο διάστημα έχει γίνει αρκετή συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα με κάποια παιδιά τα οποία αγωνίζονται σε ομάδες της Λάρισας και δεν έχουν αγωνιστεί σε ομάδα υψηλότερης κατηγορίας.
Σίγουρα υπάρχουν παιδιά τα οποία μπορούν να παίξουν σε μεγαλύτερες κατηγορίες και πολλές ομάδες στην κατηγορία που αγωνίζομαι δίνουν ευκαιρίες σε νέα παιδιά. Γενικά βλέπουμε πολλούς παίκτες, όπως ο Κουτσιανικούλης, ο Ρέντζας στην ΑΕΛ, ο Κολοβέτσιος που ήταν στον Τύρναβο και πήγε Α’ Εθνική. Εννοείται πως υπάρχουν πολλά ταλέντα στο νομό και πρέπει να αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό.
Μπορεί να έχεις φύγει από την ΑΕΛ, όμως φαντάζομαι παρακολουθείς τα τεκταινόμενα γύρω από την πορεία της ομάδας. Εσύ προσωπικά, τι πιστεύεις ότι έχει φταίξει φέτος και η ομάδα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη βαθμολογική θέση που πιθανόν να οδηγηθεί σε υποβιβασμό μετά από αρκετά χρόνια;
Ίσως δεν έγιναν κάποιες σωστές επιλογές, ίσως ήμασταν και λίγο άτυχοι, ή ακόμα - ακόμα και οι μεταγραφές που έγιναν και τα προπονητικά τιμ που άλλαξαν, έφτασαν την ΑΕΛ σε αυτό το κρίσιμο σημείο που θα την οδηγήσει στην πτώση από τα μεγάλα σαλόνια της Σούπερ Λιγκ.
Υπάρχουν κάποια άτομα από την ομάδα που σίγουρα θα διατηρείς επαφές μαζί τους, φαντάζομαι θα έχεις κάνει και φιλίες από την ΑΕΛ γιατί ήσουν στο δυναμικό της ομάδος για αρκετά χρόνια.
Ναι εννοείται, μιλάω με όλα τα παιδιά, καθώς ανήκουμε στην γενιά του ’93, πήγαμε μαζί στα παιδικά τμήματα και συνεχίσαμε στα τμήματα κάτω των 17.
Νιώθεις έτοιμος, εάν παρουσιαστεί κάποια ευκαιρία το καλοκαίρι να κάνεις το άλμα, να πας σε μια μεγαλύτερη ομάδα;
Φυσικά, θέλω να δουλέψω όλο αυτό το διάστημα, μέχρι και το καλοκαίρι, να αρπάξω την ευκαιρία, αν μου δοθεί και να αγωνιστώ σε μια ομάδα ανώτερης κατηγορίας.
Συνέντευξη στον Χρήστο Γκατζούλη