Μέτρα διευθέτησης του ελληνικού χρέους που… κοστίζουν στους προϋπολογισμούς των χωρών μελών της Ευρωζώνης και μέτρα που «πονάνε» την ελληνική κυβέρνηση -πρωτίστως σε πολιτικό και δευτερευόντως σε οικονομικό επίπεδο- εμπεριέχει η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα.
Τα αιτήματα του ΔΝΤ έρχονται σε τέτοια αντίθεση με τις επιδιώξεις τόσο της ελληνικής πλευράς όσο και των Ευρωπαϊκών θεσμών ώστε κατά τη σημερινή συνεδρίαση να μην αναμένεται καμία οριστική απόφαση σχετικά με την παραμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα. Από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, το ΔΝΤ ζητάει να προχωρήσει στη λήψη γενναίων μέτρων για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους εκτιμώντας ότι η χώρα δεν μπορεί να δημιουργήσει πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 1,5% του ΑΕΠ από το 2018 και μετά.
Οι παρεμβάσεις που ζητούνται για το χρέος περιλαμβάνουν από «πάγωμα» δόσεων μέχρι μείωση επιτοκίων και επιμηκύνσεις. Όσον αφορά στα αιτήματα για την Ελλάδα, ο μακρύς κατάλογος περιλαμβάνει τη μείωση του αφορολογήτου στα επίπεδα των χωρών μελών της Ευρωζώνης, (κάτω από 6000 ευρώ), τη μείωση των συντάξεων αλλά και τη διατήρηση του σκληρού πλαισίου στα εργασιακά χωρίς την παραμικρή οπισθοχώρηση όσον αφορά στην αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το ΔΝΤ θέλει με τη μείωση του αφορολογήτου να χρηματοδοτηθούν μειώσεις συντελεστών για φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις αλλά και μείωση του ΦΠΑ κατά μια μονάδα ενώ με τη μείωση των συντάξεων, ζητάει να χρηματοδοτηθεί η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους ειδικά για τους ανέργους.
Το ΔΝΤ πιστεύει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας θα διαμορφωθεί στο 0,9% για το 2016 (και όχι στο 2% όπως εκτιμά η ελληνική κυβέρνηση), στο 1% για το 2017 και στο 1,5% από το 2018 και μετά με βάση το βασικό σενάριο ενώ ζητά να μην τεθούν πιο φιλόδοξοι δημοσιονομικοί στόχοι. Το γεγονός αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις θέσεις των Ευρωπαίων και ειδικά της Γερμανίας η οποία ζητά από την Ελλάδα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για να μην χρειαστεί βαθύτερη τομή στο χρέος. Σε αντίθεση με τα «θέλω» των Ευρωπαίων έρχονται και οι προτάσεις για ρύθμιση του χρέους. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην έκθεση βιωσιμότητας που επίσης θα συζητηθεί στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΝΤ να προχωρήσουν τα ακόλουθα μέτρα:
1. Παροχή περιόδων χάριτος μέχρι το 2040. Το ΔΝΤ ζητά η περίοδος χάριτος από τα έξι χρόνια που είναι σήμερα για τα δάνεια του ESM να φτάσει στα 17-20 χρόνια. Η επιμήκυνση των περιόδων χάριτος έχει μνημονευτεί από το Eurogroup αλλά το ΔΝΤ ζητά εξειδίκευση.
2. Επιμηκύνσεις έως και το 2070 στη διάρκεια αποπληρωμής των δανείων. Αυτό μεταφράζεται σε αύξηση της διάρκειας αποπληρωμής των υφιστάμενων δανείων από 10 έως και 30 χρόνια.
3. «Κλείδωμα» των επιτοκίων σε όλα τα δάνεια του EFSF και του ESM
4. Αξιοποίηση των κερδών από τα ANFAs και τα SMPs για την απομοίωση του χρέους.
Με βάση τις εκτιμήσεις του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, οι προτάσεις του ΔΝΤ για το χρέος «κοστίζουν» στον ESM –και κατά συνέπεια στους προϋπολογισμούς των χωρών μελών της Ευρωζώνης περισσότερα από 100 δις. ευρώ.
Η Ελλάδα, καλείται να νομοθετήσει μείωση του αφορολογήτου στο επίπεδο του μέσου όρου της Ευρωζώνης (σ.σ διαμορφώνεται περίπου στα 6000 ευρώ), όχι για να διευρυνθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα (σ.σ η έκθεση άλλωστε αναφέρει ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή και θα πρέπει να εκτελέσει ένα πρόγραμμα το οποίο θα προβλέπει στόχους παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξεως του 1,5%) αλλά για να διευρυνθεί η φορολογική βάση.
Το ΔΝΤ φτάνει στο να υποστηρίζει ότι τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από την περικοπή του αφορολογήτου θα πρέπει να διατεθούν για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας αλλά και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Συγκεκριμένα, προτείνεται η μείωση των συντελεστών φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων κατά 10%, οι συντελεστές φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων κατά 15-20% αλλά και ο ανώτατος συντελεστής ΦΠΑ κατά μια ποσοστιαία μονάδα (από το 24% που είναι σήμερα στο 23%).
Η φορολογική μεταρρύθμιση που προτείνει το ΔΝΤ, θα έχει ως αποτέλεσμα σχεδόν το σύνολο των μισθωτών και των συνταξιούχων με αποδοχές είτε από μισθούς είτε από συντάξεις της τάξεως των 600-700 ευρώ τον μήνα να χάσουν έναν ολόκληρο μισθό καθώς ο φόρος θα αυξηθεί κατά 600 ευρώ ετησίως. Αντίθετα, από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, θα ευνοηθούν οι έχοντες τα υψηλότερα εισοδήματα και οι επιχειρήσεις κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την οικονομική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης.
Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι προτάσεις του ΔΝΤ για τις συντάξεις: ζητείται να μειωθούν οι αποδοχές των σημερινών συνταξιούχων (σ.σ οι οποίες σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης κινούνται σε επίπεδα πέραν των αντοχών της ελληνικής οικονομίας) και τα χρήματα που θα προκύψουν να διατεθούν για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους σε άλλους τομείς όπως είναι η ενίσχυση των μακροχρόνια ανέργων ή των εργαζομένων με εξαιρετικά χαμηλές αποδοχές. Το ΔΝΤ επισημαίνει στην έκθεση ότι οι συντελεστές φτώχειας έχουν μειωθεί στις τάξεις των συνταξιούχων μέσα στην κρίση ενώ, αντίθετα έχουν αυξηθεί για τους εργαζόμενους και τα ανήλικα παιδιά.
Οι προβλέψεις για την οικονομία
Όσον αφορά στην εξέλιξη των βασικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας, το ΔΝΤ κάνει τις ακόλουθες προβλέψεις:
Ανάπτυξη: Όπως αναφέρεται στην έκθεση, η ανάπτυξη για το 2016, θα φτάσει στο 0,4%. Για το 2017, το ΔΝΤ ανεβάζει τον πήχη της ανάπτυξης στο 2,7% Για τα επόμενα χρόνια όμως, το ΔΝΤ κάνει λιγότερο αισιόδοξες προβλέψεις σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ελλάδα. Έτσι,:
o Για το 2018 προβλέπεται ανάπτυξη 2,6%
o Για το 2019 2,4% και
o Για το 2020 2%.
Ιδιωτική κατανάλωση: Το 2016 κλείνει σύμφωνα με το ΔΝΤ με αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 0,8%. Για το 2017 προβλέπεται αύξηση 1,5%, για το 2018 1,4%, για το 2019 1,2% και για το 2020 μόλις 1%
Δημόσια κατανάλωση: Για το 2016 καταγράφεται θετικό ποσοστό 0,7%, για το 2017 0,5%, για το 2018 0,5%, για το 2019 2% και για το 2020 1,7%
Επενδύσεις: Ο ακαθάριστος σχηματισμός κεφαλαίου, θα έχει θετικό πρόσημο 3% για το 2016, 9,5% για το 2017, 9% για το 2018, 8% για το 2019 και 6,2% για το 2020.
Εξαγωγές-Εισαγωγές: Οι εξαγωγές του 2016 προβλέπεται να αυξηθούν μόλις κατά 1% έναντι αύξησης των εισαγωγών κατά 1,2%. Για το 2017, προβλέπεται αύξηση εξαγωγών κατά 6,5% έναντι αύξησης εισαγωγών κατά 4,6% ενώ για το 2018, οι εξαγωγές θα αυξηθούν κατά 6% και οι εισαγωγές κατά 4,6%. Το 2019, ο πήχης ανεβαίνει στο 4,8% για τις εξαγωγές και στο +4,7% για τις εισαγωγές ενώ τα ποσοστά για το 2020 διαμορφώνονται στο 4,2% και 3,7% αντίστοιχα.
Ανεργία: Στην έκθεση του ΔΝΤ, διαπιστώνεται δομικό πρόβλημα ανεργίας ενώ προβλέπεται ότι το ποσοστό θα μειωθεί από το 23,2% το 2016, στο 21,3% το 2017, στο 19,8% το 2018, στο 19% το 2019 και στο 18,4% το 2020. Επίσης, αναφέρεται ότι η ανεργία στην Ελλάδα θα παραμείνει σε διψήφια επίπεδα μέχρι και το 2040.
Πρωτογενές πλεόνασμα: Στο κρίσιμο θέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος, η ομάδα της Ντέλιας Βελκουλέσκου ξεκινάει από πολύ χαμηλή «αφετηρία»: παραδέχεται ότι το 2016 θα υπάρξει υπεραπόδοση και προσδιορίζει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 0,9% αντί για 0,5% που είναι ο στόχος. Για το 2017, το ΔΝΤ βλέπει… κόφτη καθώς εκτιμά ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα διαμορφωθεί κάτω από τον μνημονιακό στόχο του 1,75% και συγκεκριμένα στο 1%. Κόφτη όμως, βλέπει και για το 2018 προσδιορίζοντας το πρωτογενές πλεόνασμα στο 1,5% έναντι στόχου για 3,5%.
πηγή: thetoc.gr