ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΑΤΖΟΥΛΗ
Βλέποντας κάποιος το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής και κυρίως τον δεύτερο όμιλο όπου και μετέχει η ΑΕΛ (αλλά και ο Οικονόμος Τσαριτσάνης) νιώθει πως οι περισσότερες ομάδες της κατηγορίας παρουσιάζονται κατώτερες του αναμενομένου. Επί της ουσίας δηλαδή μιλάμε για ομάδες που επωφελήθηκαν από την αναδιάρθρωση των κατηγοριών και βρέθηκαν να μετέχουν σε ένα πρωτάθλημα που θέλει να λειτουργεί πάνω σε επαγγελματικά πρότυπα, αλλά με αρκετούς ερασιτέχνες παίκτες και όχι μόνο…
Μέχρι στιγμής βλέποντας τους αντιπάλους της ΑΕΛ αφού έχω παρακολουθήσει όλα τα παιχνίδια μέσα – έξω, νιώθω πως αγωνίζεται σε ένα πρωτάθλημα χωρίς… αντίπαλο και το μόνο που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε είναι τελικά με πόσους βαθμούς από τον δεύτερο θα τερματίσει στο τέλος! Δεν είναι υπερβολικό αυτό που λέω, πιστέψτε με. Εξάλλου αυτό που πιστεύω το έχουν επιβεβαίωση και τα αποτελέσματα! Σίγουρα όμως θα χρειαστεί να υπάρχει και η απαιτούμενη σοβαρότητα μέχρι να φτάσουμε στο τελικό στόχο το καλοκαίρι.
Αν θυμηθώ και το παιχνίδι μέσα στο φιλόξενο Θεσπρωτικό, όπου η ΑΕΛ είχε βρεθεί πίσω στο σκορ, δεν σου έδινε σε καμία στιγμή την αίσθηση πως μπορεί να χαθεί αυτό το ματς, όπως και έγινε!
Η ΑΕΛ απλά θα πρέπει να συνεχίσει να είναι σοβαρή, να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που τις παρουσιάζονται και να βάζει τη μπάλα στο πλεκτό. Όπως είπε και ένας καλό φίλος μετά το ματς με την Δόξα Κρανούλας, «ας βάλουμε από εδώ και πέρα στόχο να πετυχαίνουμε σε κάθε ματς και περισσότερα γκολ!».
Πάντως το σερί των νικών αποτελεί ένα στοίχημα για τους «βυσσινί» και σίγουρα θέλουν να μεγαλώσει (εξάλλου όπως λέει και ο λαός μας… τρώγοντας έρχεται η όρεξη…).