Με συγκομιδή ένα βαθμό επέστρεψε στη βάση της η ΑΕΛ, μετά την δυάδα αγώνων στην Αθήνα κόντρα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.
Η ΑΕΛ έδωσε μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών δύο δύσκολα παιχνίδια κόντρα στους «αιωνίους» αντιπάλους με το μενού να έχει την αντίδραση του ΟΑΚΑ, αλλά και την απουσία στο ματς του Φαλήρου.
Οι «βυσσινί» πήραν την Κυριακή (27/1) την ισοπαλία στην έδρα του Παναθηναϊκού (1-1) και είχαν την βαριά ήττα στον Πειραιά χτες (30/1) από τον Ολυμπιακό (4-0) σε δύο παιχνίδια με αντίθετα συναισθήματα για τους παίκτες της ΑΕΛ.
Η συγκομιδή σαν καθαρά συγκομιδή είναι καλή καθώς μιλούσαμε για δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια που η ήττα ήταν μέσα στο πρόγραμμα, όμως αυτό που ενόχλησε αρκετούς ήταν η αποκαρδιωτική εμφάνιση στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή και το ματς στην Καλογρέζα. Προσωπικά αν με ρωτάτε τι πίστευα και στα δύο ματς περίμενα δύσκολες ήττες της ΑΕΛ, διαψεύστηκα και στα δύο. Η ομάδα του Φέστα ξεκίνησε με μία άτυχη στιγμή στο ΟΑΚΑ με το πέναλτι και την ανατροπή του Γκοΐκοβιτς που έφερε το «τριφύλλι» μπροστά στο σκορ με 1-0.
Στη συνέχεια και αφού η ΑΕΛ γλίτωσε το 2-0 στο καλό διάστημα του Παναθηναϊκού, ήτοι από το 1-0 μέχρι το 30’, εκμεταλλευόμενη ένα λάθος του Μαυρομμάτη έφτασε στο 1-1 με το τέρμα του Μίλος Ντέλετιτς και την ισοπαλία. Μια παλικαρίσια ισοπαλία με παίκτη λιγότερο και το κυριότερο, χωρίς ευκαιρίες του Παναθηναϊκού μέχρι και το σουτ του Κουρμπέλη.
Βέβαια για να είμαστε αντικειμενικοί δεν δόθηκε καθαρό πέναλτι του Ζίζιτς στον Μακέντα ασχέτως αν πολλοί δεν θέλησαν να το παραδεχθούν. Καλώς ή κακώς, μας αρέσει δεν μας αρέσει, υπάρχει πέναλτι εκεί πέρα, όπως και πέρσι στο αντίστοιχο ματς στη Λεωφόρο με το ακυρωθέν γκολ του Περόνε, το οποίο αν μετρούσε ενδεχομένως η ΑΕΛ να έφευγε με το «2» από την ιστορική έδρα του Παναθηναϊκού.
Και πάμε τώρα στα του Φαλήρου. Προσωπικά υπήρχε συγκρατημένη αισιοδοξία, αν και γνώριζα ότι αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Μία ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις, αρκεί να μην είσαι κομπλεξικός και κολλημένος, οπότε το έργο της ΑΕΛ ήταν εκ προοιμίου δύσκολο. Το γρήγορο 1-0 έλυσε τα πόδια των Πειραιωτών που μέχρι το 15΄ είχαν ουσιαστικά καθαρίσει το ματς με το 2-0.
Είπαμε ότι ήταν δύσκολο αυτή η ΑΕΛ και με τις σημαντικές απουσίες να κοντράρει στα ίσια τον Ολυμπιακό στο Πειραιά, όμως αυτό που ενοχλεί είναι η απουσία των «βυσσινί». Οι παίκτες της ΑΕΛ πήραν απουσία στο ματς με την ομάδα του Πέδρο Μάρτινς και αυτό ήταν που ενόχλησε πολλούς. Πραγματικά αν ο Ολυμπιακός δεν κατέβαζε ταχύτητα στο δεύτερο και αν δεν ακολουθούσαν κρίσιμα ματς για εκείνον σε Ελλάδα και Ευρώπη, ίσως να είχαμε και περισσότερα τέρματα.
Με πολύ απλά λόγια αυτό που ενόχλησε ήταν η αντίδραση. Αυτή που είδαμε στο ΟΑΚΑ, έχοντας και αριθμητικό μειονέκτημα στον αγωνιστικό χώρο και αυτή που δεν είδαμε στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Η συνέχεια είναι δύσκολη και περιλαμβάνει ένα πονηρό ματς κόντρα σε μία ομάδα, τον Ατρόμητο, που είναι την τελευταία διετία σταθερά ψηλά στη βαθμολογία και η οποία είναι αήττητη στον Κάμπο με μία νίκη και μία ισοπαλία. Δύσκολο ματς το οποίο η ΑΕΛ θα πρέπει να κερδίσει προκειμένου να πιάσει τους 23 βαθμούς και να πάει με άλλον αέρα στη συνέχεια, για την μάχη της γρήγορης παραμονής.
Υ.Γ.: Πολλοί δεν θέλησαν να σχολιάσουν τη φάση Μακέντα – Ζίζιτς στο ΟΑΚΑ και επικαλούνταν περσινά δημοσιεύματα με το ακυρωθέν γκολ του Περόνε και στο ότι οι ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού δεν παραδεχόντουσαν το άδικο του πράγματος. Επειδή είχα βρεθεί στη Λεωφόρο με όσους συναδέλφους μίλησα όλοι είπαν κακώς ακυρώθηκε το τέρμα αυτό. Τώρα αν κάποιοι διαβάζουν οπαδικά σάιτ, ας κάνουν και οπαδική δημοσιογραφία. Από μένα πάντως τέτοιο πράγμα δεν θα δείτε.
Υ.Γ.2: Ένα νέο ραδιόφωνο έκανε την εμφάνισή του στα ερτζιανά της Λάρισας. Μακάρι να πάει καλά, εγώ από την πλευρά μου αυτό που μπορώ να ευχηθώ είναι καλή επιτυχία στους συναδέλφους.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΗΓΑΝΑΚΟΣ