Ο τερματοφύλακας και αρχηγός της ΠΑΕ Τύρναβος 2005 Πέτρος Καραναστάσης μιλά για την ομάδα του, τα όνειρα που κάνει και την αγάπη του για το ποδόσφαιρο
του Γιώργου Μπαμπάλη
Από τα βαριά ονόματα στο χώρο του λαρισινού ποδοσφαίρου και πέραν αυτού, που υπηρετεί με συνέπεια εδώ και πολλά χρόνια, τα 2 σαν ερασιτέχνης και τα 17 σαν επαγγελματίας, ο 35χρονος γκολκίπερ και αρχηγός της ΠΑΕ Τύρναβος 2005 Πέτρος Καραναστάσης, μιλά στο συνεργάτη του Athleticlarissa Γιώργο Μπαμπάλη, για τον εαυτό του, την πορεία του σαν αθλητής, τον τωρινό μεγάλο σταθμό της καριέρας του τον Τύρναβο καθώς και τι ακόμη ζητά από το ποδόσφαιρο, μετά από 20ετή μεστή παρουσία στο χώρο.
Τον συναντώ συχνά κάποια πρωινά στο καφέ Friends της Γιάννουλης, σε ένα οικείο περιβάλλον, όπου μας δίνεται η ευκαιρία να συζητάμε και να ανταλλάσσουμε απόψεις, θεωρώντας από την πλευρά μου πως οι θέσεις τόσο του Πέτρου όπως πολλών άλλων ποδοσφαιριστών και αθλητών γενικά καθώς επίσης κάποια σπουδαία βιώματα που χαρακτήρισαν την πορεία τους στο άθλημα, πρέπει να γίνονται γνωστά στο ευρύ κοινό, από το οποίο οι ίδιοι προέρχονται και στο οποίο τελικά ανήκουν.
Θεώρησα σκόπιμο τελευταία να τον «ανακρίνω», ζητώντας να μου αναφέρει κάποια σημαντικά γεγονότα και καταστάσεις γύρω από τη στρογγυλή θεά, στα οποία απάντησε με μεγάλη διάθεση και χαρά, παραθέτοντας από την πλευρά μου με σαφήνεια και απλότητα, υπό μορφή συνεντεύξεως, τις παρακάτω απόψεις του αθλητή:
Πέτρο, πόσα χρόνια τώρα ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο, από πού ξεκίνησες και ποιοί οι ενδιάμεσοι σταθμοί της καριέρας σου πριν φθάσεις στον Τύρναβο, με τον οποίο αγωνίζεσαι το τελευταίο διάστημα, στην σημαντικότερη ως τώρα χρονική στιγμή για την ΠΑΕ;
Ξεκίνησα από τα παιδικά τμήματα των Γόννων Λάρισας, από όπου και κατάγομαι, παίζοντας σε ηλικία 14 ετών στην αντρική ομάδα του χωριού μου για 2 χρόνια την περίοδο ‘94 και ’95. Την επόμενη χρονιά (1996) πήρα μεταγραφή για την Προοδευτική (Β΄ Εθνική), όπου παρέμεινα 9 ολόκληρα χρόνια, συμμετέχοντας σε πρωταθλήματα της Β΄ και Α΄ Εθνικής κατηγορίας. Επόμενοι σταθμοί ήταν χρονολογικά η Λαμία (Γ΄ Εθνική), τα Τρίκαλα (Γ΄ Εθνική), ο Εθνικός-Ολυμπιακός Βόλου (Γ΄ Εθνική), καταλήγοντας στη συνέχεια στον Τύρναβο, με τον οποίο αγωνίσθηκα 2 χρόνια στη Δ΄ Εθνική και 2 χρόνια στη Γ΄. Ακολούθησε ένα εξάμηνο με τον Δωτιέα Αγιάς και ξανά επιστροφή στον Τύρναβο, προσφέροντας αυτή τη φορά από το πόστο του προπονητή τερματοφυλάκων, μετά από πρόταση της διοίκησης της ΠΑΕ, την οποία και αποδέχθηκα. Με τη λήξη της περσινής σεζόν η ομάδα κατάφερε τον μεγαλύτερο άθλο στην ιστορία της , επιστρέφοντας μετά από 46 χρόνια στη Β΄ Εθνική και από τότε, συμπεριλήφθηκα ξανά στο ρόστερ της ομάδας, με την οποία σήμερα αγωνίζομαι.
Πώς αισθάνεσαι που ο Τύρναβος εκπροσωπεί από τη μεγαλύτερη δυνατή θέση, αυτή την περίοδο, το λαρισινό ποδόσφαιρο, όντας μια κατηγορία πάνω από την ΑΕΛ;
Είμαι χαρούμενος και τυχερός θα έλεγα, που αποτελώ μέλος της ποδοσφαιρικής οικογένειας του Τυρνάβου και μάλιστα σε αυτή τη μεγάλη ιστορική περίοδο, που ο σύλλογος εκπροσωπεί μόνος αυτός το λαρισινό ποδόσφαιρο στη Β΄ Εθνική, στην οποία επέστρεψε μετά από 46 χρόνια. Μας λυπεί το γεγονός ότι και η ΑΕΛ δεν αγωνίζεται σε αυτή την κατηγορία και μάλιστα πιο πάνω. Θεωρώ πως είναι θέμα χρόνου η επιστροφή της στην Α΄ Εθνική, που αποτελεί άλλωστε τη φυσική της θέση.
Τι κλίμα επικρατεί στους κόλπους της ομάδας, ποιές οι σχέσεις μεταξύ των ποδοσφαιριστών, προπονητών και διοίκησης και ακόμη ποιά στάση κρατούν οι φίλαθλοι του Τυρνάβου και τι προσμένουν από το σύλλογο;
Το κλίμα είναι πολύ θετικό, παίζοντας πρώτιστο ρόλο οι χαρακτήρες όλων των συμπαιχτών μου, κάτι για το οποίο χαίρομαι ιδιαίτερα και σαν μεγαλύτερος που είμαι στην ηλικία αλλά και ως αρχηγός της ομάδας, τους ευχαριστώ γι αυτό. Άλλο στοιχείο σημαντικό που συμβάλλει στη διατήρηση του άριστου κλίματος είναι αναμφισβήτητα το ύφος και η στάση της διοίκησης της ΠΑΕ, διακρίνοντάς την η συνέπεια και η σοβαρότητα, παράλληλα με τη μεγάλη της θέληση για προσφορά στο τοπικό ποδόσφαιρο. Ο Τύρναβος είναι ένα αρκετά οργανωμένο σωματείο, έχοντας λυμένο σε μεγάλο βαθμό το γηπεδικό ζήτημα. Η προπονητική του ομάδα απαρτίζεται από ικανά άτομα με επικεφαλής τον Άγγελο Διγκόζη, ο οποίος δουλεύοντας με μεγάλη όρεξη και διάθεση, προσπαθεί να μεταφέρει στους παίχτες τις γνώσεις και εμπειρίες, που ο ίδιος απέχτησε από την πολυετή παρουσία του σαν ποδοσφαιριστής στο χώρο. Σαν νέος προπονητής διακατέχεται από ισχυρή θέληση και φιλόδοξη διάθεση, κάτι που με τον καιρό περνά όλο και περισσότερο στη συνείδηση των παιχτών, επιδιώκοντας όλοι μαζί να φέρουμε καλύτερα αποτελέσματα. Πλαισιώνεται δε από αξιόλογους συνεργάτες (Κ. Μαντζιώκας, Θ. Κουτσαφτίκης, Β. Τσώτσας), το ήθος των οποίων και η ικανότητα στη δουλειά τους είναι στοιχεία ευρέως γνωστά στο λαρισινό ποδόσφαιρο.
Πόσο οι φίλαθλοι του Τυρνάβου στηρίζουν τη νέα προσπάθεια με δεδομένο ότι φέτος η ομάδα αγωνίζεται εκτός πόλης, στο Αλκαζάρ και ακόμη νιώθετε να βρίσκονται κοντά σας φίλαθλοι της Λάρισας με δεδομένο ότι ο Τύρναβος εκπροσωπεί όλο το νομό ως μοναδική ομάδα που αγωνίζεται στη football league;
Ο κόσμος του Τυρνάβου, όλα τα χρόνια που τον γνώρισα από κοντά, στηρίζει την προσπάθεια της ομάδας και βρίσκεται δίπλα μας, νιώθοντας γι’ αυτό την υποχρέωση να τους ευχαριστήσω, σαν ποδοσφαιριστής και σαν αρχηγός. Θα ήταν ιδανικό για μας να μας «αγκαλιάσουν» και οι φίλαθλοι της Λάρισας, τους οποίους τιμάμε και αγαπάμε, θεωρώντας πως εκπροσωπούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και πως συμβάλλουμε στη διατήρηση του λαρισινού ποδοσφαίρου σε υψηλό επίπεδο, που ούτως ή άλλως υπάρχει.
Ονομάτισέ μου 2-3 τερματοφύλακες παλιότερης γενιάς, που τους έχεις ως πρότυπο και ακόμη σημερινούς πορτιέρο, οι οποίοι ξεχωρίζουν με την παρουσία τους σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά και στα ερασιτεχνικά σωματεία του νομού.
Θαύμαζα πολύ τον Γιόζεφ Βάντσικ, ακόμη τον Αντώνη Νικοπολίδη, τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο και τον Κώστα Χαλκιά, η αγωνιστική παρουσία των οποίων σαφώς με προσέγγισε, θεωρώντας τους ως πρότυπα που ήθελα πάρα πολύ να μοιάσω. Από τους σημερινούς επαγγελματίες τερματοφύλακες ξεχωρίζω τον Χακόμπο του ΠΑΟΚ και τον φίλο μου Παναγιώτη Νούσια που σήμερα αγωνίζεται με τα χρώματα του Οικονόμου Τσαριτσάνης, αποτελώντας με την εμπειρία του σταθερή εγγύηση κάτω από τα δοκάρια της ομάδας. Επίσης οι Γκικούδης και Μπρέλλας είναι πολύ καλοί τερματοφύλακες, με πολυετή και σημαντική προσφορά στο λαρισινό ποδόσφαιρο.
Ποιοί οι στόχοι της ΠΑΕ Τύρναβος για εφέτος και πόσο πιστεύεις ότι βρίσκεστε κοντά στους στόχους σας;
Ουσιαστικό στόχο για τη φετινή περίοδο αποτελεί η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη σωτηρία – παραμονή στην κατηγορία, καθώς είμαστε νεοφώτιστοι στη Β΄ Εθνική, έχοντας να ανταγωνιστούμε δυνατά και ιστορικά σωματεία σε ένα εξίσου δύσκολο και δυνατό πρωτάθλημα. Παράλληλα επιδιώκουμε να παίζουμε καλό και ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο, ικανοποιώντας πρώτα τους εαυτούς μας και τον κόσμο στη συνέχεια, ο οποίος αρέσκεται να βλέπει όμορφο ποδόσφαιρο. Το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα είναι ενθαρρυντικό για μας, πιστεύοντας πως θα έχουμε καλή συνέχεια, κάτι πάνω στο οποίο δουλεύουμε και θα δουλέψουμε ακόμη περισσότερο για να υλοποιήσουμε το στόχο που θέσαμε.
Ποιές από τις ομάδες του ομίλου θεωρείς ως φαβορί για άνοδο κατηγορίας;
Στον όμιλο που αγωνίζεται ο Τύρναβος υπάρχουν μεγάλες και ιστορικές ομάδες, όπως ο Ηρακλής, ο Απόλλωνας Καλαμαριάς, η Νίκη Βόλου, η Κέρκυρα και ο Αιγινιακός, οι οποίες πιστεύω πως θα διεκδικήσουν άνοδο, μην αποκλείοντας και κάποια άλλη περίπτωση καθότι στο ποδόσφαιρο υπάρχουν εκπλήξεις και τούτο είναι που το κάνει πιο όμορφο.
Σε τι διαφέρει ο τερματοφύλακας από έναν ποδοσφαιριστή όποιας άλλης θέσης, που σίγουρα έχει περισσότερο χώρο κίνησης και έκφρασης μέσα στον αγωνιστικό χώρο;
Ο τερματοφύλακας είναι κάτι σαν προπονητής μέσα στον αγωνιστικό χώρο, καθώς μπορεί και πρέπει με τον τρόπο του να κατευθύνει τους συμπαίχτες του, έχοντας προφανώς μεγάλο οπτικό πεδίο μέσα στο οποίο ελέγχει την κάθε κίνηση. Η θέση του είναι μοναδική και θα έλεγα αρκετά πιο υπεύθυνη από ότι των άλλων ποδοσφαιριστών γιατί τόσο το λάθος του όσο και μια σωτήρια επέμβαση σε μια φάση, ένα πέναλτι κλπ, συμβάλλουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση του αποτελέσματος ενός αγώνα.
Τι θα συμβούλευες στους νέους αθλητές, που έχουν όρεξη για προσφορά και διάκριση στο χώρο του ποδοσφαίρου;
Να δουλεύουν με υπομονή και διάθεση, αγαπώντας σε βάθος αυτό που κάνουν. Ακόμη να ακούνε καλόβουλα τις συμβουλές των προπονητών και των μεγαλύτερων σε ηλικία ποδοσφαιριστών, λαμβάνοντάς τες σοβαρά υπόψη. Όταν κανείς είναι προσγειωμένος και προσηλωμένος στο σκοπό του και όσο παλεύει και αγωνίζεται, είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή θα πάρει αυτό που του ανήκει. Εξάλλου χωρίς προσπάθεια και αγώνα, τίποτα δεν κατακτάται ούτε και χαρίζεται.
Θυμάσαι να αναφέρεις κάποιο σημαντικό γεγονός που σου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στα τόσα χρόνια που βρίσκεσαι στα γήπεδα ή κάτι που να χαρακτήρισε την αγωνιστική σου πορεία;
Πριν πολλά χρόνια παίζαμε στο Αλκαζάρ για το κύπελλο Ελλάδας, Λάρισα και Προοδευτική (Β΄ Εθνική η ΑΕΛ κα Α΄ η Προοδευτική). Ήταν η πρώτη φορά για μένα που αγωνιζόμουν σαν αντίπαλος στο γήπεδο που πάντα από μικρός θαύμαζα, κόντρα στην αγαπημένη ΑΕΛ. Ένιωσα πρωτόγνωρη συγκίνηση και έντονα συναισθήματα όταν βγήκα στον αγωνιστικό χώρο και αντίκρισα τον μεγάλο αριθμό θεατών, που προέρχονταν από το νομό μου. Τελικά χάσαμε εκείνο τον αγώνα με σκορ 3-0 και αποκλειστήκαμε από το κύπελλο.
Διανύεις σήμερα το 35ο έτος της ηλικίας σου, υπερασπιζόμενος με σθένος και συνέπεια τα δοκάρια της ομάδας σου, φορώντας επιπρόσθετα στο μπράτσο το περιβραχιώνιο του αρχηγού. Πόσο δυνατός αισθάνεσαι ακόμη και πού εξαντλούνται τα περιθώρια θέλησης και προσφοράς στο άθλημα. Τι σκέφτεσαι να κάνεις μετά τον Τύρναβο;
Με κεντρίζει η προπόνηση σαν να είμαι ακόμη μικρό παιδί. Έχω θέληση και νιώθω αρκετά δυνατός, προσπαθώντας να ανταποκρίνομαι στις αγωνιστικές απαιτήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όσο αυτό συμβαίνει, θα παίζω μπάλα. Ο χώρος του ποδοσφαίρου με ενδιαφέρει πάρα πολύ καθώς είναι αρκετά γνώριμος σε μένα μετά από 17 χρόνια επαγγελματικής παρουσίας σ’ αυτόν. Με την ομάδα του Τυρνάβου και τους ανθρώπους που απαρτίζουν το σωματείο δέθηκα ισχυρά τα τελευταία χρόνια, τόσο μέσα από την προσπάθεια που κάναμε όλοι μαζί όσο και με τις επιτυχίες που συνόδευσαν αυτή την προσπάθεια. Όταν κρεμάσω τη στολή με το νούμερο 1 θα ήθελα αυτό το μέρος να αποτελέσει για μένα εφαλτήριο, μέσα από άλλη ιδιότητα, της συνέχισης παρουσίας μου στο χώρο.
Μιας και αναφέρεσαι στον Τύρναβο, ποιοί παράγοντες έπαιξαν σπουδαίο ρόλο τόσο για σένα όσο και για την ομάδα, θεωρώντας ως σημαντική την προσφορά τους;
Αποτελούν για μένα κάτι το ξεχωριστό οι Μιχάλης Ζιώγας, Μιχάλης Μπίζιος, Βασίλης Νάρης, Γιώτης Σταματόπουλος και Λεωνίδας Μπίλης, έχοντας τους 4 πρώτους ως προπονητές και μαθαίνοντας πολλά απ’ αυτούς γύρω από το ποδόσφαιρο και συνεργαζόμενος άριστα με τον τελευταίο, το όνομα του οποίου συνδέθηκε με την ιστορική άνοδο της ομάδας στη Β΄ Εθνική κατηγορία. Υπάρχουν ακόμη πολύ αξιόλογοι ποδοσφαιριστές, που με εντυπωσίασαν και λόγω χαρακτήρα αλλά και από την αγωνιστική τους ικανότητα και αυτοί είναι οι Βρασίδας Κοντοθανάσης, Γιώργος Κουρδής, Κώστας Γρηγορίου κ.α.
Όσον αφορά τους διοικητικούς, θεωρώ πολύ μεγάλη και αρκετά σημαντική την προσφορά των Β. Μπρέζα, Αχ. Δόκου, Γ. Κεχαγιά, Β. Γούτα, Δ. Κουτίνα, Λ. Μπεκιάρη, Γ. Πορτέση και των αδελφών Μπάρδα. Αναφέρω τελευταίο τον εκλιπόντα Κώστα Μίχη, που αποτέλεσε για πάρα πολλά χρόνια την «ψυχή» της ομάδας, τόσο από τη θέση του διοικητικού πολύ δε περισσότερο μέσα στα αποδυτήρια, όπου νιώθαμε οι παίχτες πιο αισθητή και έντονη την παρουσία του. Λυπάμαι τόσο εγώ όσο και οι συμπαίχτες μου, οι οποίοι έτυχε να γνωρίσουν από κοντά τον Κώστα, που «έφυγε» πρόωρα.
* Πέτρο, θεωρώ πως καλύψαμε ένα μεγάλο κομμάτι της πολυετούς ποδοσφαιρικής σου παρουσίας, δίδοντας την ευκαιρία να σε γνωρίσουν καλύτερα άνθρωποι με τους οποίους θήτευσες στα γήπεδα, ακόμη να σε ξαναθυμηθούν οι αντίπαλοι και να σε χαρούν οι φίλοι, συμπεραίνοντας πως οι τελευταίοι είναι πολλοί. Εύχομαι επίσης να σε καμαρώνουν και να σε χαίρονται η σύζυγός σου Χάϊδω και οι 2 χαριτωμένες κορούλες σου Μαρία και Κατερίνα. Σε ότι αφορά εμάς τους δυο, είναι σίγουρο πως θα βλεπόμαστε συχνά – πυκνά στο καφέ Friends του φίλου μας του Τάσου και μέσα από πρωινή καθαρή σκέψη, θα τα λέμε.