Η ΑΕΛ έπαιξε με τη φωτιά στην Καλαμάτα και αν δεν είχε αντιδράσει στο δεύτερο μέρος, σήμερα θα μιλούσαμε για μια οδυνηρή έξοδο. Το πρώτο ημίχρονο ήταν αποκαρδιωτικό, με πολλά λάθη και μια αμυντική εικόνα που δεν αρμόζει σε ομάδα που στοχεύει ψηλά. Ωστόσο, το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λεπτομερειών και οι σωστές κινήσεις από τον πάγκο άλλαξαν τη ροή. Η ανατροπή δεν ήρθε τυχαία, αλλά ως αποτέλεσμα πίεσης, έντασης και αποφασιστικότητας στο δεύτερο 45λεπτο.
Επιμέλεια: Βασίλης Τσιτσιβάς
Από την άλλη, η Καλαμάτα πλήρωσε ακριβά την αδυναμία της να «τελειώσει» το ματς όταν είχε την υπεροχή. Μπροστά σε ένα κατάμεστο γήπεδο και με ψυχολογία από το γρήγορο γκολ, είχε την ευκαιρία να βάλει τις βάσεις για τη διακριτική της πρόκριση. Αντ’ αυτού, όταν ο Αλέκος Βοσνιάδης προσπάθησε να αναζωογονήσει την επιθετική γραμμή του με αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο, η ομάδα του περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο, έδειξε αμυντικές αδυναμίες και άφησε την πρόκριση να της ξεφύγει μέσα από τα χέρια της.
Η συνολική εικόνα του αγώνα ήταν αυτή μιας αναμέτρησης δύο ταχυτήτων: μία Καλαμάτα δυναμική και κυρίαρχη στο πρώτο ημίχρονο, που όμως δεν μπόρεσε να διατηρήσει το ρυθμό και την ψυχολογία της, και μία ΑΕΛ που βγήκε τελείως διαφορετική μετά το διάλειμμα, αποφασισμένη να διορθώσει τα λάθη της και να επιβληθεί με το παιχνίδι και το σκορ. Το αποτέλεσμα της ανατροπής ήταν δίκαιο βάσει των εικόνων του δευτέρου ημιχρόνου, που έδειχνε ξεκάθαρα ποια ομάδα ήθελε περισσότερο να προκριθεί.
Υ.Γ.: Ο Κοσσονού, με το που αντικατέστησε τον Κοβάτσεβιτς, άλλαξε όλη την αριστερή πλευρά, εκεί ακριβώς που η ΑΕΛ «πονούσε» στο πρώτο ημίχρονο. Αν συνεχίσει έτσι, δύσκολα θα μείνει εκτός βασικής ενδεκάδας στο κρίσιμο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.