Η ΑΕ Κιλελέρ επικράτησε με 3-2 της Ανθούπολης στο γήπεδο της Γλαύκης, κάνοντας ανατροπή στην ανατροπή με γκολ του Βασίλη Κατσάμαγκα σε... νεκρό ουσιαστικά χρόνο.
Αρθρογραφεί ο Χρήστος Δαϊρετζής...
Ήταν μια αναμέτρηση συναρπαστική που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, στην ποιότητα - προσωπικότητα κάποιων ποδοσφαιριστών αλλά και στην μάχη των πάγκων στην οποία ο Κώστας Κατσάρας και οι συνεργάτες του βρέθηκαν ένα βήμα πιο μπροστά. Στο πρώτο μέρος, η ομάδα του Κώστα Κατσάρα, ήταν κυρίαρχη και είχε τα ηνία σε κάθε μήκος και πλάτος του γηπέδου. Ευτύχησε να προηγηθεί νωρίς με ένα πανέμορφο τέρμα του Χασομέρη, ενώ στην συνέχεια έκανε δύσκολη την ζωή της σπαταλώντας αρκετές ευκαιρίες ώστε να διπλασιάσει τα τέρματά της και να τελειώσει την υπόθεση πρόκριση.
Στην επανάληψη, η Ανθούπολη έχοντας πλέον και τον άνεμο με το μέρος της που αναμφίβολα έπαιξε τον δικό του ρόλο θέλησε να αιφνιδιάσει. Στον αντίποδα, η ΑΕ Κιλελέρ φάνηκε να μπαίνει κάπως μουδιασμένα και νωθρά, με την ομάδα του Χρήστου Χατζηλιάδη να καταφέρνει να ανατρέψει το σκορ μέχρι το 60ο λεπτό.
Πέρα από αυτό το σημείο, η ΑΕ Κιλελέρ συνέχισε να μένει σε απόσταση από τον καλό της εαυτό μέχρι το 70ο λεπτό. Θεωρώ, ότι ο Κώστας Κατσάρας απέδειξε για ακόμη μια φορά πως οι αναμετρήσεις και εν προκειμένω οι προκρίσεις κερδίζονται (και) από τον πάγκο. Πραγματοποίησε τρεις αλλαγές σε διάστημα 10 λεπτών οι οποίες ήταν κομβικές για την έκβαση της αναμέτρησης.
Ο Βασίλης Κατσαγμάγκας, ο οποίος ήρθε από το γήπεδο είναι ο ποδοσφαιριστής - κλειδί και στα δικά μου μάτια μοιράζεται τον τίτλο του πολυτιμότερου μαζί με τον Δημήτρη Χασομέρη(αναφέρεται παρακάτω). Η στόχευση της ΑΕ Κιλελέρ στο πρόσωπό του σε συνδυασμό με την ενέργεια και την πίεση που έβγαλε στην αντίπαλη άμυνα έκανε το νικητήριο τέρμα να μοιάζει ως ποδοσφαιρική φυσική εξέλιξη.
Με την σειρά τους Χατζησαββίδης και Κούκος συνέβαλαν τα μέγιστα για την πρόκριση ερχόμενοι ως αλλαγή. Ο πρώτος σκόραρε το δεύτερο τέρμα και έδωσε ενέργεια στην μεσαία γραμμή. Ο δεύτερος έδωσε την δυνατότητα στην ομάδα του όντας ξεκούραστος να παίξει από την αριστερή πλευρά και σε αρκετές περιπτώσεις πήρε πολλές φάσεις πάνω του με θράσος και αποφασιστικότητα.
Ανέφερα παραπάνω ότι στα δικά μου μάτια Βασίλης Κατσαμάγκας και Δημήτρης Χασομέρης μοιράζονται τον τίτλο του πολυτιμότερου. Εκτιμώ ότι ο αρχηγός της ΑΕ Κιλελέρ έκανε ένα γεμάτο, μεστό, γεμάτο ποιοτικό και ουσιαστικό ενενηντάλεπτο δείχνοντας για άλλη μια φορά την ατέρμονη ποιότητά του. Έτρεξε αρκετά στο γήπεδο, μοίρασε μπάλες, κράτησε μπάλα όταν χρειαζόταν και πέτυχε ένα πανέμορφο τέρμα. Σε αυτό, πραγματοποίησε ένα τρομερό πλασέ στέλνοντας την μπάλα στο απέναντι παραθυράκι, το αξιοσημείωτο ωστόσο εδώ είναι ο μαγικός τρόπος που πριν εκτελέσει τοποθετεί το σώμα του πίσω από την μπάλα προκειμένου να την στείλει εκεί ακριβώς που έχει σκεφτεί.
Κοντολογίς, παρακολουθήσαμε μια αναμέτρηση γεμάτη από όλες τις απόψεις. Κρίνεται άξια η υπερπροσπάθεια που κατέβαλε η Ανθούπολη, ωστόσο αναλογιζόμενος συνολικά την αναμέτρηση στα δικά μου μάτια επικράτησε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη με την ΑΕ Κιλελέρ να παίρνει τελικώς δίκαια τελικά την πρόκριση.