Πειθαρχία, σεβασμός, σκληρή δουλειά, αγωνιστικότητα, πάθος, πλάνο παιχνιδιού, τακτική και πολλά ακόμα, ήταν τα στοιχεία που αποκόμισαν και τα μαθήματα που πήραν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ από τον Άγγελο Αναστασιάδη, στο πλαίσιο της προετοιμασίας τους στο Ελατοχώρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Ο έμπειρος τεχνικός γνωρίζει καλά το ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά και τους αντιπάλους με τους οποίους καλείται να αναμετρηθεί τη φετινή σεζόν, στη Σούπερ Λιγκ. Γι'αυτό και έχει προετοιμάσει κατάλληλα τους ποδοσφαιριστές του, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχικά, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν ομαλά σε τυχόν αντιξοότητες που τους παρουσιαστούν.
Την τακτική που ακολουθεί, με την οποία παίρνει το 110% από κάθε ποδοσφαιριστή του ίσως να μην μπορέσουμε να την καταλάβουμε. Δεν βρεθήκαμε ποτέ μέσα στα αποδυτήρια για να αντιληφθούμε πως τους μεταφέρει αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό. Από την άλλη όμως, ίσως και να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε τον τρόπο παιχνιδιού του, βάσει των συστημάτων στα οποία προσπάθησε να μυήσει τους ποδοσφαιριστές των «βυσσινί» στο Ελατοχώρι.
Ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι λάτρης όπως φαίνεται του 3-4-3 και του 4-4-2 σε ευθεία. Αναλυτικά μπορούμε εν συντομία να διακρίνουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε συστήματος παρακάτω...
Στο 4-4-2 σε ευθεία διακρίνουμε με ευκολία πως υπάρχει μια ιδανική κατανομή παικτών στο χώρο και δημιουργεί ένα συμπαγές σύνολο. Αυτό συνεπάγεται βεβαίως λιγότερα τρεξίματα για τους «βυσσινί» και ασφάλεια στο κέντρο με δύο κεντρικούς μέσους. Είναι ένα σύστημα που προσφέρει πολλές παραλλαγές στην τακτική και μπορεί να εφαρμοστεί τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά.
Στην αντίπερα όχθη όμως, σίγουρα έχει λιγότερες δυνατότητες στο επιθετικό κομμάτι απ΄ότι άλλα συστήματα. Υπάρχει δύσκολο «τρανζίσιον» στην άμυνα, κυρίως όταν οι πλάγιοι αμυντικοί προωθούνται. Συνάμα απουσιάζει ένας «οργανωτής», ενώ συχνά οι δύο επιθετικοί δεν έχουν πολλές βοήθειες.
Μεταπηδώντας στο 3-4-3 εξετάζουμε πλέον τον τρόπο με τον οποίο ο Πεπ Γκουαρδιόλα έφτιαξε την «αυτοκρατορία» της Μπαρτσελόνα. Ο Ισπανός κόουτς παρέδωσε μαθήματα σε όλους μας με το γνωστό τίκι-τάκα, λόγω της ιδιαίτερα ευέλικτης οργάνωσης παιχνιδιού που επιτρέπει το συγκεκριμένο σύστημα. Είναι κατάλληλο για μονομαχίες ποδοσφαιριστών «ένας με έναν», οι οποίες επιτρέπουν στους μετρ της «στρογγυλής θεάς» να ξεχωρίσουν. Δημιουργεί ένα συμπαγές σχήμα το οποίο συνάμα έχει εγγυημένα καλή εφαρμογή του επιθετικού και άμεσου πρέσινγκ.
Παρ' όλα αυτά βέβαια όπως είναι λογικό η ζώνη των 3 αμυντικών δεν μπορεί να καλύψει ολόκληρο το πλάτος του γηπέδου. Αυτό σημαίνει πως είναι ένα ευάλωτο σύστημα όσον αφορά τις αντεπιθέσεις του αντιπάλου και απαιτεί ποιότητα και δεξιοτεχνία από παίκτες-κλειδιά της ομάδας στο χορτάρι.