Ο Νίκος Κόντης είναι ένας άνθρωπος του αθλητισμού. Τον συναντήσαμε στα γήπεδα της Νεάπολης να τρέχει και εκεί είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του. Ο Νίκος κάνει υπεραποστάσεις, ενώ παλιότερα ασχολήθηκε με την διαιτησία. Αναλυτικά τα όσα μας είπε:
Της Βάσως Γκατζούλη
«Ονομάζομαι Νίκος Κόντης και κάνω υπεραποστάσεις. Τώρα, στις 4 Σεπτεμβρίου θα τρέξω τα 245 χιλιόμετρα, στην διαδρομή Αθήνα-Σπάρτη. Έχω τρέξει τον Ιούλιο στο Κρόνιο πέρασμα, που είναι 70 χιλιόμετρα και έχω βγει ένατος. Πιο πριν, τον Μάιο, βγήκα μέσα στην πρώτη δεκάδα σε έναν αγώνα 215 χιλιομέτρων, στην απόσταση Δελφοί-Πλαταιές και Πλαταιές-Δελφοί».
Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με τις υπεραποστάσεις;
«Σταμάτησα από διαιτησία το 2012 και συνέχισα να ασχολούμαι. Βέβαια, είχα τις βάσεις, επειδή έκανα μαραθώνιο κάποτε, την δεκαετία του ’90 και του ’80. Μετά όμως είχα σταματήσει για ένα διάστημα και ξεκίνησα και πάλι το 2012».
Απαιτεί πολύ χρόνο αυτό που κάνετε;
«Χρειάζεται τουλάχιστον 6 ώρες την ημέρα, για προπόνηση. Είναι κάτι το οποίο ασχολείσαι καθημερινά, ένας τρόπος ζωής».
Τι αποκομίσατε από τον χώρο της διαιτησίας;
«Η διαιτησία, είναι μια μικρογραφία του σημερινού ελληνικού πολιτισμού, αυτήν την εικόνα έχω σχηματίσει».
Θα μπορούσε να συνδυαστεί η διαιτησία με το τρέξιμο;
«Όχι. Επειδή αν ασχοληθείς σοβαρά με την διαιτησία, είναι ψυχοφθόρα και σε φθείρει σαν άτομο. Υπάρχει μεγάλη πίεση και κοινωνικά και οικογενειακά και δεν σε αφήνει να εξελιχθείς όπως θα έπρεπε. Ενώ το τρέξιμο με εκφράζει και μου δίνει την δυνατότητα να κάνω αρκετές κοινωνικές επαφές».
Ένα σχόλιο για την ΑΕΛ;
«Πιστεύω ότι έκανε ένα βήμα για την επόμενη χρονιά».
Θα μπορούσατε να δώσετε μια ευχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Εύχομαι να αφήσουν τα άτομα που όντως ενδιαφέρονται και γνωρίζουν το άθλημα, να δώσουν αυτό που έχουν να δώσουν στους νέους ποδοσφαιριστές. Καλό είναι να φύγουν κάποιοι παράγοντες που το βλέπουν συμφεροντολογικά το θέμα και να μείνουν μόνο αυτοί οι οποίοι το αγαπάνε».