Η απομάκρυνσή του ήταν κάτι το οποίο προκάλεσε πολλά ερωτηματικά και σχόλια στον φίλαθλο κόσμο της Λάρισας. Ο λόγος για τον τέως προπονητή της ΑΕΛ, Αλέκο Βοσνιάδη. Αφουγκραζόμενοι και παίρνοντας το στίγμα του κόσμου για την απομάκρυνση - απόλυση του μακεδόνα τεχνικού, το athleticlarissa.gr ταξίδεψε μέχρι την πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου είχε την ευκαιρία να μιλήσει για αρκετή ώρα με τον άνθρωπο που ήρθε στην ΑΕΛ στις αρχές Ιουλίου, προκειμένου να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ομάδα. Ο ίδιος δεν κρύφτηκε πίσω από τις λέξεις και αναφέρθηκε σε όλο το χρονικό της παρουσίας του για 45 ημέρες στην πόλη της Λάρισας. Αξίζει να σημειώσουμε ότι μίλησε και εκ μέρους των συνεργατών του, οι οποίοι επίσης αποτελούν παρελθόν από την ΑΕΛ.
Συνέντευξη στους Χρήστο Γκατζούλη, Αχιλλέα Ζαχαρούλη
Στάθηκε ιδιαιτέρα στις παρεμβάσεις που δέχθηκε, στα προβλήματα τα οποία εμφανίστηκαν από την πρώτη μέρα, όπως μας είπε χαρακτηριστικά. Αισθάνεται πικραμένος, διότι δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει αυτό το οποίο ξεκίνησε μαζί με τους συνεργάτες του. Τέλος, αναφέρθηκε στο ρόστερ το οποίο θεωρεί ότι έχει όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσει και να ανέβει η ομάδα στην Σούπερ Λίγκα. Αυτήν την περίοδο βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του και προσπαθεί να ηρεμήσει και να πάρει την καλύτερη απόφαση για την συνέχεια της προπονητικής του καριέρας.
Ο κ. Αλέκος Βοσνιάδης θέλησε στην αρχή να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα πριν προχωρήσουμε στην συνέντευξη που μας παραχώρησε. Στην αρχική του τοποθέτηση ανέφερε: «Καταρχάς θέλω να ξεκαθαρίσει ότι όσα θα ειπωθούν δεν αποτελούν δικαιολογίες για εμένα, μέσα από αυτά που θα πω θα καταγράψω χρονικά τα όσα συνέβησαν στις 45 μέρες που ήμουν στον πάγκο της ομάδας με γεγονότα και αδιάψευστα στοιχεία τα οποία θα μπορεί σίγουρα να επιβεβαιώσει και ο Γιάννης Αλεξούλης». Αναλυτικά τα όσα μας είπε:
Πως θα χαρακτηρίζατε την παραμονή σας στην ΑΕΛ αυτές τις 45 ημέρες;
«Ήρθαμε σε μια μεγάλη ομάδα και ήταν επιλογή μας από την αρχή γι’ αυτό, παρά τις αντιδράσεις που είχαμε από το περιβάλλον μας για το που πάμε να μπλέξουμε και αν θα μπορέσουμε να τα βρούμε λόγω χαρακτήρα. Μας τράβηξε όμως το όνομα της ΑΕΛ, η δυναμική της ΑΕΛ και ο κόσμος. Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει προτάσεις από την ΑΕΛ, ξέραμε τι ρίσκο παίρναμε, αφού βλέπαμε τις συνεργασίες των προηγούμενων προπονητών με τον Πλεξίδα, αλλά επειδή εμείς οι προπονητές πιστεύουμε λίγο παραπάνω στους εαυτούς μας, πιστέψαμε ότι θα μπορούμε να τα βολέψουμε και ότι όλα θα πάνε καλά. Αποδείχθηκε όμως από την πρώτη εβδομάδα ότι όλο τιμ μπήκε σε μια δύσκολη διαδικασία, δίναμε μάχη καθημερινά για να την αντέξουμε και το κυριότερο ξέραμε ότι μόνο η καλή πορεία και αυτό δεν το λέω με σιγουριά, πιστεύαμε ότι θα έβγαζε κάτι. Από τις πρώτες μέρες αντιληφθήκαμε το πρόβλημα, υπήρχαν παρεμβάσεις σε διάφορα θέματα. Δεχόμασταν παρεμβάσεις για οτιδήποτε υπήρχε στην καθημερινότητα. Για τα γήπεδα, τα ρούχα, τα νερά, τα ωράρια και τα πάντα. Επίσης για τον τρόπο προπόνησης και για πολλά άλλα. Στο τέλος πάντα η συζήτηση έκλεινε με τη φράση «εγώ δεν παρεμβαίνω». Το μόνο που απέμενε ήταν η ενδεκάδα...
Γίνανε πολλά και διάφορα που όμως δεν μπορώ να τα περιγράφω. Ήταν 45 υπέροχες μέρες. Για την κάθε μέρα έχουμε να θυμόμαστε πράγματα. Είχαμε φτάσει σε ένα σημείο με τον Γιάννη Αλεξούλη να κρατάμε ο ένας τον άλλον για να μην παραιτηθούμε. Μας κρατούσαν καθημερινά οι πολλοί καλοί επαγγελματίες που υπήρχαν στην ομάδα. Τα εξαιρετικά σε χαρακτήρα παιδιά με τα οποία για 45 μέρες δεν υπήρχε η παραμικρή παρεξήγηση. Πιστεύαμε όλοι στο τιμ και οι Αλεξούλης – Καπετανόπουλος που ζούσανε μαζί μας καθημερινά, ότι με τα παιδιά αυτά συσπειρωμένοι και ήρεμοι, σε συνδυασμό με τα καλά αποτελέσματα, θα μπορούσαμε να είχαμε οδηγήσει την ομάδα στο στόχο της. Αυτό και μόνο μας κρατούσε στην ομάδα, μας κρατούσε το μέγεθός της, ο πολύς κόσμος και η αγάπη του, οι πολύ καλοί ποδοσφαιριστές και χαρακτήρες και από την άλλη είχαμε καθημερινά να λύσουμε ένα πρόβλημα με τον κ. Πλεξίδα. Μπορεί να μιλούσαμε δέκα λεπτά στο τηλέφωνο και μετά από μισή ώρα να υπήρχε ξανά ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να λύσουμε. Το μεγάλο μας στοίχημα ήταν η διαχείριση του Πλεξίδα».
Πως ήταν η συνεργασία με τα άτομα που απάρτιζαν την ομάδα και κατ’ επέκταση όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα;
«Πρώτα θέλω να αναφερθώ στα παιδιά που βρήκα εκεί και δεν τα γνώριζα, για παράδειγμα τον Γιάννη Αλεξούλη που τον γνώριζα μόνο σαν αθλητή της ΑΕΛ και του ΠΑΟΚ. Γνώρισα έναν καταπληκτικό άνθρωπο, ένα εξαιρετικό παιδί, καθαρό και πιστεύω πως θα είμαστε φίλοι από εδώ και πέρα. Είναι άνθρωπος κεφάλαιο για την ΑΕΛ, με καλές απόψεις γύρω από το ποδόσφαιρο με σωστή σκέψη και το κυριότερο δεν ήταν ένας άνθρωπος που άλλα έλεγε το πρωί και άλλα το βράδυ. Ήταν ένας ξεκάθαρος άνθρωπος με καθαρά μάτια και οι καθαροί άνθρωποι φαίνονται, όταν είναι απέναντί σου. Χωρίς να τον ξέρω μου έλυνε το κάθε πρόβλημα. Υπήρχαν χιλιάδες προβλήματα για τα οποία εάν δεν ήταν ο Γιάννης Αλεξούλης, η συνεργασία μου με τον Πλεξίδα θα είχε τιναχτεί πολύ νωρίτερα. Μακάρι η ΑΕΛ να εκμεταλλευτεί αυτό το κεφάλαιο που λέγεται Γιάννης Αλεξούλης. Εμένα σε όποιο πρόβλημα είχαμε με παρεμβάσεις του ίδιου για τα γήπεδα κλπ μου τα έλυνε αμέσως. Δυστυχώς απ’ όσο ξέρω με αυτόν τον άνθρωπο δεν μιλούσε ποτέ ο Βαγγέλης Πλεξίδας, δηλαδή ο Πλεξίδας θα μπορούσε να συμβουλευτεί την άποψη του ψηλού με το καπέλο που του άναβε το τσιγάρο, μπορούσε να πάρει εύκολα την άποψη του προπονητή της β’ ομάδας, τον οποίο από ένα διάστημα και μετά τον έστελνε να παρακολουθεί κρυμμένος μέσα από τα δέντρα την προπόνηση της ομάδας για να του την μεταφέρει.
Ακόμη μπορούσε να πάρει την άποψη αυτού που πουλάει κουλούρια κάτω από τα γραφεία της ομάδας, αλλά δεν μπορούσε να πάρει ποτέ την άποψη των συνεργατών του και δεν είχε ποτέ επικοινωνία με τον Αλεξούλη, τον Καπετανόπουλο και γενικά τα άτομα που ήταν μέσα στην ομάδα. Δεν μιλούσαμε καθόλου από ένα σημείο και μετά πάψαμε να έχουμε επαφές. Το κυριότερο είναι ότι έπαψαν να έχουν επαφές και εκείνοι οι άνθρωποι και ο Αλεξούλης και ο Καπετανόπουλος. Και να πούμε και για τον Καπετανόπουλο, ότι ήταν ένα εξαιρετικό παιδί χαμηλών τόνων που αγαπούσαν οι ποδοσφαιριστές και έλυνε και αυτός καθημερινά πολλά προβλήματα. Έπρεπε να μιλάει καθημερινά με Καπετανόπουλο και Αλεξούλη που ήταν Γενικός Αρχηγός και Τεχνικός Διευθυντής αντίστοιχα αλλά αυτή η συνεργασία δεν υπήρχε ποτέ. Όλα αυτά μπορούν να τα επιβεβαιώσουν και οι ίδιοι. Μπορούσε να εμπιστευτεί την γνώμη του οποιουδήποτε εκτός των ατόμων που αποτελούσαν το ποδοσφαιρικό τμήμα. Εξαιρετικοί συνεργάτες και ο Αλεξούλης και ο Καπετανόπουλος και ο Βαρνακιώτης. Για τον Βαρνακιώτη να πω ότι έχω να θυμάμαι ένα παιδί που έτρεχε 45 μέρες, μέρα – νύχτα για την ομάδα. Όλα αυτά τα παιδιά νομίζω αποτελούν παρελθόν. Αυτοί οι τρεις ξέρουνε όλοι μας τι περάσαμε μέσα στην ομάδα. Γενικά ήτανε 45 μέρες που η ομάδα δεν μπορούσε να βρει την ηρεμία της. Ζήτημα αν ήτανε 3 μέρες που δεν είχαμε κάποιο θέμα να λύσουμε. Είχαμε καθημερινά με κάτι να ασχολούμαστε και όπως είναι φυσιολογικό αυτό μας τραβούσε πίσω και δεν μας άφηνε να ηρεμίσουμε. Όλο αυτό δεν μας άφηνε να αφοσιωθούμε στο αγωνιστικό που ήταν το κυριότερο πρόβλημα, γιατί από ένα σημείο και μετά το ρόστερ είχε φτάσει να είναι με 32 παίκτες».
Από πότε ξεκίνησαν τα προβλήματα στην ομάδα και πότε κορυφώθηκαν;
«Τα προβλήματα ξεκίνησαν από την πρώτη μέρα παρουσίας μας στην ομάδα. Προβλήματα τα οποία ήταν καθημερινά και εκεί που κορυφώθηκαν ήταν όταν ανεβήκαμε στο βουνό. Υπήρξαν περιπτώσεις που ενοχλούσαν οι λόγοι που κάναμε τρεις προπονήσεις χωρίς να ξέρει κανείς τι έκανα εγώ ακριβώς εκεί, «το ένα ήταν αναχρονιστικό, το άλλο ήταν λάθος κλπ…» και φυσικά αυτά δεν ήταν λόγια του Πλεξίδα αλλά των γύρων του (εκτός Λάρισας). Υπήρχαν καθημερινά προβλήματα σε ότι και αν είχαμε προγραμματίσει. Κανονίσαμε να πάμε σε ένα αθλητικό κέντρο στο Ελατοχώρι εκεί δεν υπήρχαν φιλικά και μέσω κάποιων γνωριμιών δικών μου αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε όλο το πρόγραμμα των φιλικών των ομάδων της Κατερίνης για να παίξουν μαζί μας και με τη σειρά τους οι ομάδες ακυρώνανε προγραμματισμένα φιλικά τους για να παίξουνε μαζί μας. Σε ακτίνα 200 χιλιομέτρων δεν υπήρχαν ομάδες εκτός από την Βέροια. Φτάσαμε στο σημείο τα δύο πρώτα φιλικά που κλείσαμε με Βατανιακό και Νεοκαισάρεια να τα υποτιμήσει ο Πλεξίδας. Λες και η ΑΕΚ δεν έπαιξε με το Διμήνι στο Πήλιο! Η ΑΕΛ ήταν κάτι το εξωπραγματικό, κατά τον κύριο Πλεξίδα, έπρεπε να παίξει από το πρώτο φιλικό με την Μπαρτσελόνα. Τελικά καταφέραμε να περάσουμε κάποια φιλικά που θέλαμε εμείς. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν η διαμονή στο Ελατοχώρι. Υπήρχε συμβόλαιο με το ξενοδοχείο και ανέφερε πόσες μέρες θα μέναμε εκεί. Ο Πλεξίδας ενώ είχε υπογράψει το συμφωνητικό, μετά έλεγε πως δεν υπήρχε περίπτωση να μείνει εκεί η ομάδα μέχρι 14/8. Κανονίσαμε προετοιμασία 18 ημερών και εκείνος έλεγε πως έπρεπε να γυρίσουμε στις 10/8.
Όλο αυτό μας άλλαξε τον προγραμματισμό. Από κάποια στιγμή και μετά είδε πως δεν μπορούσε να αλλάξει ο προγραμματισμός, παίζουμε και με Βατανιακό και με Νεοκαισάρεια και με Βέροια και με Ερμιονίδα που ήταν η μοναδική ομάδα που δέχθηκε να παίξει με εμάς στο Ελατοχώρι από αυτές που ήταν εκεί. Φαγωθήκαμε να αλλάξουμε το παιχνίδι με τον Πιερικό που η ομάδα της Κατερίνης είχε αλλάξει είδη το πρόγραμμά της. Ξαφνικά ο Πλεξίδας στέλνει ένα τρελό αίτημα στον Πιερικό, ζήτησε τα μισά εισιτήρια ή 5.000 ευρώ (μαρτυρία Αλεξούλη – Καπετανόπουλου γιατί αυτοί μου το μετέφεραν) χρησιμοποιώντας την δικαιολογία πως η ΑΕΛ είναι μεγάλη ομάδα, λες και εμείς δεν το ξέραμε. Εκνευρίστηκαν οι άνθρωποι του Πιερικού και ακύρωσαν το φιλικό. Κατεβαίνουμε στη Λάρισα και γνωρίζω πως έχουμε να παίξουμε φιλικό με την Μάρεκ, ξαφνικά βλέπω μια Ελμπασάνι. Κανονίζουμε να παίξουμε με την ΑΕΚ στην Αθήνα και εμφανίζεται ο Πανηλειακός στη Λάρισα και πάλι αλλαγή σχεδίων. Είναι να ξαναπαίξουμε με την ΑΕΚ και ακυρώνεται και πάλι. Τα πράγματα κυλίσανε εντελώς ανάποδα, δίναμε μάχη καθημερινά για να οργανώσουμε την επόμενή μας μέρα και στον τρόπο δουλειάς αλλά και στο να αποκτήσει η ομάδα περισσότερα παιχνίδια στα πόδια της. Σε γενικές γραμμές δίναμε μάχη για να μην αλλάξει ο προγραμματισμός που είχαμε κάνει από την αρχή.
Η πρώτη μου σκέψη για παραίτηση ήρθε στις 14/8 και είχε να κάνει με το θέμα του ρεπό μετά την επιστροφή της ομάδας από το Ελατοχώρι. Λίγο πριν φύγουμε από το ξενοδοχείο στο Ελατοχώρι, μαζέψαμε τους παίκτες και τους είπαμε πως αν δεν αλλάξουν κάποια πράγματα θα φύγουμε. Είχε προηγηθεί ένα επεισόδιο έξω από το ξενοδοχείο που η αποστολή έμεινε για δύο ώρες εκεί για να επιστρέψει στη Λάρισα, διότι δεν είχαν διευθετηθεί κάποια οικονομικά θέματα με το ξενοδοχείο (μάρτυρες όλοι όσοι απαρτίζανε την αποστολή της ΑΕΛ από τον οδηγό του λεωφορείου έως τους ποδοσφαιριστές και τους Αλεξούλη – Καπετανόπουλο).
Πριν όμως από την αποχώρησή μας από το βουνό προσπαθούσα να εξηγήσω στον Πλεξίδα πως η ομάδα θα έκανε δύο μέρες ρεπό, ενώ ο Πλεξίδας ισχυριζόταν πως θα ήταν τρεις. Και στο τέλος καταλήξαμε πως η διαφορά μας ήτανε για 5 ώρες (γέλια). Παραμονή 15Αύγουστου έγινε έφοδος στα σπίτια των ποδοσφαιριστών για να ελέγξουν εάν είναι όλοι εκεί. Ενώ εγώ ήμουν αντίθετος σε αυτό και επέμενα πως έπρεπε να τους αφήσουμε να ηρεμήσουν και ψυχικά και σωματικά μετά από ένα βαρύ πρόγραμμα 25 ημερών χωρίς ρεπό, με την γνωστή φράση του Πλεξίδα ότι οι ομάδες του δεν έχουνε ρεπό, παγκόσμια πρωτοτυπία…(γέλια). Κατά τα άλλα δεν υπήρχε παρέμβαση όπως βλέπετε στο έργο μας. Μετά από συζητήσεις με Αλεξούλη – Καπετανόπουλο και κάποιους από τους ποδοσφαιριστές, πήραμε πάλι την απόφαση να συνεχίσουμε στην ομάδα».
Τι έχετε να μας δηλώσετε για τον σχεδιασμό της ομάδας καθώς επίσης και τη σχέση σας με τους παίκτες
«Η πρώτη επικοινωνία έγινε όταν ήμουν στην Ρόδο και η συμφωνία έγινε τηλεφωνικά. Πριν πάω στη Ρόδο είχα μιλήσει άλλη μια φορά με τον πρόεδρο που με ενημέρωσε για το ποιοι παίκτες θα ανανεώσουν και μου είπε ότι έχει κλείσει και έξι Ισπανούς. Τον ρωτάω πως τους έχεις κλείσει; Τους έχεις δοκιμάσει; Μου απάντησε πως τους παρακολουθούσαν για έξι μήνες άνθρωποί του. Τον ρωτάω αν δεν μου κάνουν αυτοί οι ποδοσφαιριστές μπορώ να τους αλλάξω; Και μου απαντάει πως αυτά είναι προσύμφωνα και όποιος δεν σου κάνει μπορείς να τον διώξεις και θα με βοηθήσεις πολύ σε αυτό αν το κάνεις. Ο μόνος που ξέραμε πως μπορεί να βοηθήσει άμεσα ήταν ο Περίκο, όλοι οι υπόλοιποι δεν ήταν καλύτεροι από τους υπάρχοντες έλληνες παίκτες (εξάλλου όπως ξέρουμε οι ξένοι πρέπει να κάνουν την διαφορά σε μια ομάδα). Και αφού του είπαμε πως έπρεπε να φύγουν οι υπόλοιποι αυτό δεν έγινε ποτέ. Εκεί άρχισε να δημιουργείται πρόβλημα με το θέμα του σχεδιασμού, δηλαδή στο παιχνίδι με τον Πανηλειακό ο Πλεξίδας πρέπει να ήταν σε διακοπές, μιλάμε στο τηλέφωνο μια βδομάδα νωρίτερα και του λέω ότι υπάρχουν δύο πολύ καλοί ποδοσφαιριστές ο Δεληζήσης και ο Ντερνίς αλλά εάν δεν αποσυμφοριθεί το ρόστερ δεν προχωράμε σε αυτές τις προσθήκες. Μου υποσχέθηκε ότι θα αποχωρήσουν 5-6 παίκτες που του είχα πει και τότε συμφώνησα να προχωρήσουν οι δύο προαναφερθέντες περιπτώσεις.
Την ημέρα του αγώνα με τον Πανηλειακό έχουμε συζητήσει αν δεν μπορεί να απεμπλακεί από κάποιους ποδοσφαιριστές να δοθούνε δανεικοί κάποιοι παίκτες και γι΄αυτό έγινε και η κίνηση προς Τύρναβο. Μίλησε μάλιστα ο ίδιος με τον κ. Διγκόζη όπως και εγώ μίλησα με τον κ. Διγκόζη και ο κ. Αλεξούλης με τον κ. Μπρέζα. Και μου είπε από κοντά πως θα κάνει και κίνηση προς την Αναγέννηση Καρδίτσας. Τελικά όλα αυτά μείνανε σε συζητήσεις και μετά από 1-2 μέρες αναθεωρήθηκαν πάλι όλα και δεν αποχώρησε κανένας παίκτης και ξαφνικά φτάσαμε στον αριθμό 32, ενώ ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να μην ξεπεράσουμε τους 26».
Πως ήταν οι συνθήκες προετοιμασίας τόσο στη Λάρισα όσο και στο Ελατοχώρι;
«Επί 45 μέρες έγινε πολύ καλή δουλειά. Αποφασίσαμε με τον κ. Πλεξίδα να ετοιμάσουμε την ομάδα για το πρωτάθλημα το οποίο ξεκινούσε 28/9 και να μην παρεκλείνουμε ποτέ από τον σχεδιασμό και δεν θα μας ενδιέφεραν τα αποτελέσματα των φιλικών. Από εκεί και πέρα είχαμε πολύ δουλειά σε όλη την προετοιμασία, βγήκανε εξαιρετικά οι προπονήσεις. Είχαμε χτίσει την βάση της δουλειάς μας πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα και θεωρούσαμε πως η ομάδα θα παρουσιαζόταν έτοιμη με την έναρξη του πρωταθλήματος. Επειδή όταν πήγαμε να φύγουμε, ακούστηκαν διάφορα για τον τρόπο δουλειάς μας και για το πώς έχει δουλέψει η ομάδα και τι δυνατότητες έχει, εγώ είμαι διατεθειμένος να αναλάβω προσωπικά το οικονομικό κόστος σε οποιοδήποτε συνεργείο εργομετρικών εξετάσεων εκτός από αυτό που συνεργάζεται η ομάδα, για να μου κάνουν τις μετρήσεις και να αποδείξουν σε ποιο σημείο βρίσκονται οι ποδοσφαιριστές. Δεν μπορεί να με κρίνει και να με κάνει εργομετρικά ένας άνθρωπος ο οποίος και δεν με γνώριζε και ο οποίος κατηγορούσε δεξιά και αριστερά τη δουλειά μου χωρίς να με ξέρει. Υπάρχουν μάρτυρες γι’ αυτό.
Εννοείται πως ανάμεσα στον εργοφυσιολόγο της ομάδας και το δικό μας τιμ δεν υπήρξε καμία επαφή. Δεν έγινε ποτέ καμία συζήτηση και καμία συνεργασία πέρα από μία μέτρηση που έγινε στην αρχή της χρονιάς που παρουσιάστηκαν όλοι οι ποδοσφαιριστές σε άριστη κατάσταση. Από εκείνο το σημείο και μετά δεν υπήρχε καμία επαφή. Ενώ εμείς 28 Ιουλίου είχαμε στείλει τα αποτελέσματα των αιματολογικών δεν πήραμε ποτέ απάντηση και υπάρχει και το email. Παρότι ο πρόεδρος ήθελε να υπάρχει συνεργασία με τον συγκεκριμένο εργοφυσιολόγο και υπήρχε η διάθεση, ο εργοφυσιολόγος δεν εμφανίστηκε για να δώσει κατεύθυνση ποτέ, παρά μόνο την επόμενη μέρα που φύγαμε από την Λάρισα. Καλύτερος κριτής από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές δεν υπάρχει. Και οι δικοί μας ήταν απόλυτα ευχαριστημένοι από την δουλειά μας».
Υπήρξε αλλαγή προγράμματος όταν έγινε γνωστό ότι θα αντιμετωπίσετε τον Ολυμπιακό Βόλου;
«Όταν έγινε η κλήρωση με τον Ολυμπιακό Βόλου είχαμε μιλήσει και συμφωνήσαμε ότι έπρεπε να ρίξουμε την πίεση και τον φόρτο της δουλειάς για να φρεσκάρουμε λίγο την ομάδα. Όλο αυτό ήταν εκτός προγράμματος. Δεν μπορέσαμε εκείνο το διάστημα λόγω του μεγάλου ρόστερ να φρεσκάρουμε την ομάδα. Πήγαμε στο ματς με το Βόλο με τους περισσότερους παίκτες να έχουν παίξει μέχρι 60 λεπτά στα φιλικά. Η ομάδα που έπαιξε κόντρα στον Ολυμπιακό Βόλου έπαιξε 60 λεπτά στο ματς με την Ελμπασάνι. Δεν μπορέσαμε να κλείσουμε επιπλέον φιλικά και γι' αυτό οι περισσότεροι παίκτες πήγαν στο ματς με το Βόλο έχοντας παίξει μόνο 45λεπτα εκτός του ματς με την Ελμπασάνι. Προσπαθήσαμε να φρεσκάρουμε την ομάδα αλλά τελικά αποδείχθηκε πως δεν το πετύχαμε στο βαθμό που θέλαμε. Αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε ξαφνικά την προετοιμασία μας. Καμιά ομάδα εκείνη την περίοδο δεν ήταν έτοιμη. Ακόμη και ο Ολυμπιακός Βόλου κράτησε δυνάμεις μέχρι το 60, πήγε το παιχνίδι σε χαμηλό τέμπο και από το 65 και μετά άρχισε να κερδίζει μέτρα στο γήπεδο. Από το 71 και μετά μπόρεσαν να βρούνε χώρους και τρόπο και πήραν το ματς.
Ήταν το παιχνίδι που μας άλλαξε την προετοιμασία γιατί είχαμε προγραμματίσει να φρεσκάρουμε την ομάδα από 10/9 και μετά. Δεν έγινε και αυτό και ήρθε το άσχημο αποτέλεσμα που δυσκόλεψε πολύ τα πράγματα. Επειδή ξέρουμε τις δυνατότητες της ομάδας λέγαμε πως μετά από 12 μέρες οι παίκτες θα τρέχουνε καλύτερα, θα πιέζουν περισσότερο θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και θα μπορούν να διεκδικήσουν στα ίσια την πρόκριση. Βέβαια όλο αυτό είχε γίνει δυσκολότερο από το γκολ που είχαμε δεχθεί. Αλλά αποδείχθηκε πως μετά από 12 μέρες η ομάδα και καλύτερα έπαιξε και το παιχνίδι διεκδίκησε και από καθαρή ατυχία δεν μπόρεσε να σκοράρει και να πάρει την πρόκριση. Αλλά τότε υπήρχαν άλλα προβλήματα καθώς δεν βγήκαν αυτά που είχαμε σχεδιάσει μέσα στο γήπεδο και αυτά που είχαμε βάλει από την αρχή της προετοιμασίας στο τακτικό κομμάτι για το πρώτο παιχνίδι (συνεργασίες μεταξύ των ποδοσφαιριστών). Ήτανε πραγματικά μια κακή εμφάνιση σε ένα παιχνίδι που ξέραμε πόσο πολύ το ήθελε ο κόσμος και εμείς οι ίδιοι, γι’ αυτό και μετά το παιχνίδι στη Σ/Τ δεν κρύφτηκα και είπα ότι από την ώρα που δεν βγήκε το πλάνο του παιχνιδιού αναλαμβάνω την ευθύνη και είμαι ο μοναδικός υπεύθυνος».
Πως πιστεύετε πως πρέπει να είναι η επόμενη μέρα στην ΑΕΛ;
«Πρέπει να αναθεωρήσει ο Πλεξίδας τον τρόπο που θα πρέπει να λειτουργεί την ομάδα του. Αυτά γινόντουσαν παλιά. Πρέπει να εμπιστευτεί τους συνεργάτες που ο ίδιος επιλέγει. Να εμπιστευτεί τους ποδοσφαιριστές του και τους ανθρώπους που είναι μέσα στο τιμ. Να τους αφήνει να δουλεύουν με ηρεμία. Για να μπορέσει αυτή η ομάδα που εγώ πιστεύω πολύ να έχει καλή παρουσία στο πρωτάθλημα. Δεν είναι δυνατόν να παίρνεις τις απόψεις όλων των άλλων εκτός από τους συνεργάτες σου τους οποίους έχει επιλέξει, τους πληρώνεις και τους έχεις φέρει για να σε οδηγήσουν κάπου ψηλά. Πρέπει να αφήσει τους ανθρώπους που έχει γύρω από το ποδοσφαιρικό τμήμα να δουλέψουν με ησυχία που αυτή τη στιγμή είναι ο κ. Παναγόπουλος και οι συνεργάτες του. Αυτή τη στιγμή η ομάδα είναι έτοιμη και από άποψη ποδοσφαιριστών και από άποψη δουλειάς και για μένα είναι το μεγάλο φαβορί για την άνοδο. Πρέπει οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ που είναι προσωπικότητες να μην χάσουν τον χαρακτήρα και την αυτοπεποίθησή τους και μέσα στο παιχνίδι. Να μην τους ευνουχίσουν και να μην τους εγκλωβίσουν στα θέλω του προέδρου που μπορεί να είναι και αναχρονιστικά. Πρέπει να απομονώσει τους κακούς συμβούλους. Δεν είναι δυνατόν να κατευθύνουν άτομα την ΑΕΛ που είναι πίσω από τις κουρτίνες και μακριά από την πόλη».
Θα θέλατε κάποια στιγμή να συνεργαστείτε ξανά με την ΑΕΛ;
«Κατορθώσαμε να φτάσουμε τις 45 μέρες συνεργασία με τεράστια υπομονή, αυτό οφείλεται στον Γιάννη Αλεξούλη και στον Δημήτρη Καπετανόπουλο. Φεύγουμε από την ομάδα με μεγάλη στεναχώρια γιατί ήρθαμε να δουλέψουμε σε έναν μεγάλο σύλλογο όπως είναι η ΑΕΛ, χάθηκε ένα παιχνίδι στη μέση της προετοιμασίας το οποίο τελικά μας οδήγησε και στην αλλαγή του προπονητικού τιμ. Η μεγάλη μας στεναχώρια ήταν πως πιστέψαμε ότι με πολύ δουλειά και υπομονή θα κατορθώναμε ότι καταφέραμε και με τις δύο προηγούμενες ομάδες μας αλλά αυτό δυστυχώς δεν επετεύχθη. Ελπίζουμε όμως κάποια στιγμή να μας δοθεί η ευκαιρία να δουλέψουμε ξανά στην ΑΕΛ με καλύτερες συνθήκες και με άλλους ανθρώπους για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε αυτό που αφήσαμε στη μέση...».