Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι το οποίο μπορεί να προσφέρει πολύ όμορφα γκολ, εντυπωσιακές φάσεις και έντονα συναισθήματα τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε ερασιτεχνικό.
Του Κώστα Χατζή
Στον ερασιτεχνικό όμως χώρο επειδή ακριβώς οι «εραστές της τέχνης» δεν έχουν τον επαγγελματικό χαρακτήρα πολλές φορές ξεφεύγουν από τα στερεότυπα και κάνουν γκάφες που αργότερα τις θυμούνται και τις εξιστορούν στους φίλους σκορπώντας το γέλιο. Παρακάτω αναφέρονται 3 ιστορίες - πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν τις τρείς προηγούμενες δεκαετίες (και ίσως συμβαίνουν και σήμερα) στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο του νομού μας.
«Παιδιά STOP να μαζέψουμε λίγο χαμομήλι»
Είναι αρχή της άνοιξης (δεκαετία 80) σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο χωριού της περιοχής και όπως συμβαίνει κάθε χρόνο έχει ανθίσει το χαμομήλι. Ο διαιτητής παλιός λάτρης της φύσης και των βοτάνων που αυτή προσφέρει ενώ ξεκινά κανονικά το παιχνίδι μόλις βλέπει ότι οι ποδοσφαιριστές πρόκειται να του χαλάσουν το «φάρμακο» σφυρίζει προσωρινά τη διακοπή του αγώνα και λέει στους ποδοσφαιριστές: «είναι κρίμα χειμώνας θα ‘ρθει ας μαζέψουμε λίγο χαμομήλι μην πάει χαμένο» και βεβαία οι ποδοσφαιριστές δεν πίστευαν στα αυτιά τους αλλά το παιχνίδι συνεχίστηκε μετά από λίγο με τον διαιτητή να έχει μια σακούλα με χαμομήλι στα αποδυτήρια...
Η ομάδα με τα 11 διαφορετικά σορτσάκια
Δεκαετία 90 πρωτάθλημα Γ’ ερασιτεχνικής κατηγορίας κάπου στο μέσο του πρωταθλήματος. Η ομάδα ορεινού χωριού της περιοχής της Ελασσόνας αγωνίζεται εκτός έδρας κάπου στη Λάρισα.
Η ενδεκάδα συμπληρώνει μόλις και μετά βίας βέβαια και η στολή φθάνει στο γήπεδο λίγο πριν τη σέντρα και οι παίκτες μπαίνουν να αγωνιστούν με τη φανέλα της ομάδας αλλά όχι και με το κανονικό σορτσάκι της.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν και οι 11 παίκτες να φορούν διαφορετικό χρώμα σορτσάκι (πως έτυχε αυτοί ξέρουν) ενώ όσον αφορά στις κάλτσες ήταν λογικό τα σχέδια να δίνουν και να παίρνουν. Το παιχνίδι τελείωσε γιατί έπρεπε...
Οι κάρτες στα αποδυτήρια
Στα τέλη της περασμένης δεκαετίας για το πρωτάθλημα της Β ερασιτεχνικής σε γήπεδο των Φαρσάλων, το παιχνίδι είναι σχετικά ήρεμο στο πρώτο ημίχρονο με τον διαιτητή να μην έχει βγάλει την κίτρινη κάρτα. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου όμως γίνεται το πρώτο σκληρό και επικίνδυνο μαρκάρισμα από τον παίκτη της φιλοξενούμενης με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένταση και τον διαιτητή να πρέπει να ηρεμήσει τους ποδοσφαιριστές βγάζοντας την κίτρινη απ'το τσεπάκι. Το χέρι μπήκε στο τσεπάκι κίτρινη όμως δεν υπήρχε και ο διαιτητής στο πρώτο ξάφνιασμα σφύριξε φωνάζοντας τους βοηθούς(ένας από τους 2 είχε τα κλειδιά των αποδυτηρίων) και σε λίγο έτρεχε στα αποδυτήρια. Πολλοί ήταν αυτοί που θεώρησαν ότι πάει στην τουαλέτα όμως αυτός πήγε για τις κάρτες που ξέχασε και μάλιστα όταν επέστρεψε «κιτρίνισε» και ποδοσφαιριστές έτσι για να μην ξεχνιόμαστε...