Μeρικές περίεργες ιστορίες γύρω από την… ιστορία των προφυλακτικών:
1. Το αρχαιότερο «εν ζωή» προφυλακτικό στον κόσμο χρονολογείται από το 1640 και εκτίθεται σε ένα μουσείο στην Αυστρία. Το σουηδικής κατασκευής προφυλακτικό αυτό είναι φτιαγμένο από έντερα χοίρου.
Πριν από τη χρήση εμποτιζόταν σε ζεστό γάλα, προκειμένου να είναι απαλλαγμένο από ασθένειες. Άλλα αρχαία προφυλακτικά φτιάχνονταν από λαδωμένο μεταξωτό χαρτί, κύστεις ζώων, κοχύλια/όστρακα, δέρμα ψαριού και κέρατα ζώων.
2. Περίπου 87 προφυλακτικά χρησιμοποιούνται κάθε δευτερόλεπτο την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου στις ΗΠΑ.
3. Το 19ο αιώνα, ο γερμανικός στρατός ήταν ο πρώτος που συνέστησε τη χρήση προφυλακτικών στους στρατιώτες. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ΗΠΑ και Βρετανία ήταν οι μόνες χώρες στην Ευρώπη που δεν παρείχαν προφυλακτικά στους στρατιώτες τους. Μέχρι το τέλος του πολέμου είχαν καταγραφεί περίπου 400.000 περιστατικά σύφιλης και βλεννόρροιας στις τάξεις του αμερικανικού στρατού.
4. Ένα προφυλακτικό μπορεί να συγκρατήσει μέχρι 4 λίτρα υγρού.
5. Η αγγλική λέξη «scumbag» στην πραγματικότητα σημαίνει προφυλακτικό. Προέρχεται από τη δεκαετία του 1960 και σημαίνει μεταχειρισμένο προφυλακτικό γεμάτο με σπέρμα.
6. Το 15ο αιώνα τα προφυλακτικά που χρησιμοποιούνταν ευρέως ήταν αυτά της βαλάνου, που τοποθετούνταν στην άκρη του πέους.
Μέχρι το 16ο αιώνα ήταν φτιαγμένα από λινό και συνήθως είχαν μια κορδέλα ραμμένη στην άκρη τους, η οποία δενόταν επάνω στο πέος.
7. Η λέξη που χρησιμοποιούν οι Δανοί για την αντισύλληψη είναι: Svangerskabsforebyggendemiddel.
8. Η Ιρλανδία είναι μία από τις πιο ακριβές χώρες για να αγοράζει κανείς προφυλακτικά, με ένα κουτί να κοστίζει 18 δολάρια. Η πιο φτηνή πόλη για αγορές προφυλακτικών είναι η Σαγκάη.
9. Η αρχαιότερη γνωστή απεικόνιση άντρα που χρησιμοποιεί προφυλακτικό ήταν μια τοιχογραφία που ανακαλύφθηκε σε μια σπηλιά (Grotte des Combarrelles) στη Γαλλία και χρονολογείται πριν από 12.000-15.000 χρόνια.
10. Δεν υπάρχει κανένας τεκμηριωμένος ιατρικός λόγος για να μη χρησιμοποιεί κανείς προφυλακτικό. Άλλωστε στις μέρες μας μπορεί κανείς να βρει τεράστια ποικιλία (τόσο σε μεγέθη, όσο και σε υλικά και βαθμούς ευαισθησίας).