Εδώ και 18 μέρες ο Δολιχιακός έχει ολοκληρώσει τις αγωνιστικές υποχρεώσεις ( επίσημα -φιλικά) για την περίοδο 2012-2013, δίνοντας το τελευταίο φιλικό το 23/05/13 με το εφηβικό του Π.Ο.Ε. Ας θυμηθούμε λοιπόν, μέσα σε λίγες γραμμές την συνολική φετινή επιτυχημένη πορεία του Δολιχιακού.
7 Αυγούστου 2012 – - – 23 Μάιου 2013, 46 αγώνες, 30 ποδοσφαιριστές, ένας προπονητής, 265 ημέρες προσπάθειας.
Η ομάδα ξεκίνησε προετοιμασία τον Αύγουστο υπο τις οδηγίες ενός έμπειρου τεχνικού του Καζάκη Κώστα έχοντας στη διάθεσή του καθημερινά πάνω απο 20 ποδοσφαιριστές στις προπονήσεις. Το ΔΣ και οι ποδοσφαιριστές αποδέχθηκαν τα νέα παιδιά που ήρθαν με αποτέλεσμα να ενσωματωθούν γρήγορα χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ο Δολιχιακός έδωσε φιλικά παιχνίδια, όπου απο αγώνα σε αγώνα έδειχνε βελτίωση.
Μετά απο χρόνια ο Δολιχιακός ξανά δήλωσε συμμετοχή στο κύπελλο της επσ Λάρισας. Κληρώθηκε με την Δόξα Βλαχογιαννίου, ομάδα της Α΄κατηγορίας. Μετά απο 120 λεπτά αγώνα το ματς οδηγήθηκε στα πέναλτι όπου ο Δολιχιακός πήρε την πρόκριση, κάνοντας μια μικρή ” έκπληξη” στον θεσμό. Επόμενος αντίπαλος, ο γειτονικός Π.Ο.Ε, ομάδα Δ΄εθνικής. Μέσα σε ένα κατάμεστο γήπεδο απο κόσμο, ο Δολιχιακός κάνοντας ένα απο τα καλύτερα παιχνίδια, κατάφερε να προηγείται στο 94΄ με 2-1. Δυστυχώς όμως, λίγα δευτερόλεπτα πριν το τελευταίο σφύριγμα και πρόκριση του Δολιχιακού, ο Π.Ο.Ε ισοφάρισε στέλνοντας το ματς στη παράταση, εκεί όπου πέτυχε άλλα δύο τέρματα.
Η τραγική ειρωνεία είναι οτι ο Δολιχιακός προετοιμαζόταν για το πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας, ενώ μια εβδομάδα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, ενημερώθηκε οτι θα αγωνιστεί στην Α1΄ κατηγόρια. Απο το στρατόπεδο της ομάδας το είδαν ως πρόκληση αλλάζοντας τα πλάνα τους τελευταία στιγμή με μοναδικό στόχο να είναι η παραμονή.
Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, πέτυχε μια απο τις μεγάλες ανατροπές επικρατώντας του Παραποτάμου 4-3 ( 0-2), δείχνοντας απο το πρώτο ματς, για το πώς θα είναι ο φετινός Δολιχιακός. Η πορεία της ομάδας κυμάνθηκε σε πολύ καλά επίπεδα. Πολλοί την χαρακτήρισαν ως την ομάδα των ανατροπών μιας και δεν ήταν και λίγες οι ανατροπές που έκανε. Ωστόσο, στα παιχνίδια μακρυά απο την Δολίχη δεν κατάφερε να συλλέξει τους βαθμούς που θα άξιζε να πάρει, γιατί υπήρχαν παιχνίδια που ενώ θα μπορούσε να τα είχε καθαρίσει εύκολα στο τέλος έφευγε με σκυμμένο το κεφάλι. Το γεγονός οτι δημιουργούσε σε κάθε αγώνα πολλές κλασικές ευκαιρίες χωρίς όμως να τις εκμεταλλεύεται, οδηγούσε τον Καζάκη Κ σε σκέψεις.
Ο παράγοντας έδρα, ήταν το δυνατό σημείο του Δολιχιακού, έχοντας μόνο μια ήττα με Ομορφοχώρι και δύο ισοπαλίες με Αβέρωφ και Ηρακλή. Κάθε παιχνίδι το βλέπε διαφορετικά για αυτο έφτασε εκεί που έφτασε. Ένα μικρό χωρίο απο την Ελασσόνα έφερε τα πάνω κάτω στην κατηγορία εκεί που δεν το περίμενε κανένας. Όλοι είχαν τον Δολιχιακό για ” ξεγραμμένο” αλλά έπεσαν έξω. Έξι αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος διεκδικούσε άνοδο και αυτό λέει πολλά.
Στα αποδυτήρια επικρατούσε εξαιρετικό κλίμα το οποίο συνέβαλλε θετικά στην συνολική πορεία της ομάδας. Τα παιδιά είναι μια παρέα, είτε στο γήπεδο είτε έξω απο αυτό.
Προπονητής και ποδοσφαιριστές έβγαλαν έναν δύσκολο χειμώνα, με προπονήσεις να γίνονται κάτω απο ακραίες καιρικές συνθήκες αλλά όλοι τους ήταν εκεί, ακόμα και οι παλαίμαχοι έδιναν το παρόν στις προπονήσεις ώστε βοηθήσουν και αυτοί με τον τρόπο τους. Βέβαια, πρωτεργάτης αυτής της άκρως επιτυχημένης πορείας δεν μπορεί να είναι άλλος απο τον coachΚαζάκη Κ. Ένας έμπειρος τεχνικός που έχει φάει με το κουτάλι αυτές τις κατηγορίες κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία της ομάδας στην Α΄1 μετά απο αρκετά χρόνια. Κατάφερε να διατηρήσει αναμμένη την σπίθα του ποδοσφαίρου στην επαρχία Ελασσόνας μέσα απο το χωριό της Δολίχης, σε μια εποχή που μόνο για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν προσφέρεται.
Οι ποδοσφαιριστές είναι άξιοι συγχαρητηρίων, μιάς και οι περισσότεροι απο αυτούς έχουν αγωνιστεί μέχρι την Β΄κατηγορία, αλλά δίνοντας ψυχή και παθός σε κάθε αγώνα έφτασαν στην επιτυχία.
Το Δ.Σ, οι ποδοσφαιριστές και το τεχνικό τιμ, οφείλουν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο του Δολιχιακού, Σε κάθε αγώνα εντός ή εκτός έδρας, με ήλιο, βροχή, χιόνι, αέρα ήταν εκεί για να εμψυχώσει, να φωνάξει, να ενθαρρύνει την ομάδα ώστε να φτάσει σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Ακόμα, σημαντική ήταν και η οικονομική στήριξη του κόσμου είτε μέσω των εισιτηρίων στο γήπεδό, είτε μέσω της κάρτας ενίσχυσης που έβγαλε ο Δολιχιακός, είτε μέσω χοροεσπερίδων που έκανε η ομάδα, είτε μέσω της λαχειοφόρου. Καθένας βοηθούσε με τον τρόπο του, γιαιτί χωρίς τον ” κόσμου” του Ο Δολιχιακός δεν θα έφτανε εκεί σήμερα.
Δίνουμε ραντεβού τον Αύγουστο λοιπόν για ακόμα μια επιτυχία.
Ο διαχειριστής του blog - http://dolihiakos.wordpress.com Θεοδωράκης Σταύρος