Παρά την αύξηση των στρατηγικών πρόληψης που έχουν αναπτυχτεί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρό με στόχο την μείωση των τραυματισμών, μέχρι σήμερα τα ποσοστά των τραυματισμών παραμένουν σε υψηλά επίπεδα. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να πούμε ότι οι τωρινές στρατηγικές πρόληψης δεν αρκούν από μόνες τους για να μειώσουν αποτελεσματικά τα ποσοστά τραυματισμών στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Επομένως, θα πρέπει να ερευνηθούν, εκτός από τους συνήθεις παράγοντες που επιτείνουν τον κίνδυνο τραυματισμού (όγκος προπόνησης, μυϊκές ανισορροπίες, κακός νευρομυικός έλεγχος κτλ.) και άλλοι εναλλακτικοί παράγοντες κινδύνου που μπορούν να συμβάλουν στην εκδήλωση τραυματισμών και κατ’επέκταση στην δημιουργία νέων προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπιση των παραγόντων αυτών.
Μπορεί η συμπεριφορά του προπονητή να επιφέρει τραυματισμούς;
Σύμφωνα με την έρευνα τον Ekstandetal στην οποία πήραν μέρος 36 επαγγελματικά κλαμπ σε 17 Ευρωπαϊκές χώρες φαίνεται ότι η συμπεριφορά του προπονητή μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση τραυματισμών των ποδοσφαιριστών και έτσι να επιφέρει την απουσία των παικτών από προπονήσεις και αγώνες.
3 είδη προπονητικής συμπεριφοράς
Ανάλογα με το πως λειτουργεί ένας προπονητής διαχωρίζουμε:
Το 1ο είδος συμπεριφοράς του προπονητή, που περιέχει τα χαρακτηριστικά της παρακίνησης και της έμπνευσης προς τους παίκτες του. Είναι ένα είδος που ενθαρρύνει τη συμμετοχικότητα των παικτών για την επίτευξη των στόχων της ομάδας και χαρακτηρίζεται από τη δημοκρατική αντίληψη του προπονητή για την λειτουργία της ομάδας. Ο προπονητής προτρέπει τους παίκτες να ξεπεράσουν τον εαυτό τους για το κοινό καλό.
Το 2ο είδος συμπεριφοράς του προπονητή, έχει περισσότερο αυταρχικά χαρακτηριστικά. Ο προπονητής λειτουργεί στο πλαίσιο της επιβράβευσης ανάλογα με τις επιτυχίες και της πειθαρχίας ανάλογα με τις αποτυχίες. Πρόκειται για ένα είδος συναλλακτικής συμπεριφοράς που καθορίζεται από τα αποτελέσματα.
Το 3ο είδος συμπεριφοράς του προπονητή, χαρακτηρίζεται ουσιαστικά από την απουσία ηγετικών ικανοτήτων στο πρόσωπο του.
Ποια συμπεριφορά υπερτερεί και ποια χαρακτηριστικά συμβάλλουν θετικά στην πρόληψη;
Αν κάποια από τις παραπάνω προπονητικές συμπεριφορές προκρίνεται για την αποφυγή των τραυματισμών, αυτή είναι σίγουρα η πρώτη. Δηλαδή, ένα είδος «δημοκράτη» προπονητή που παροτρύνει τους παίκτες για τους ομαδικούς στόχους.
Σύμφωνα με την έρευνα των Ekstandetal η επικοινωνία του προπονητή προς τους παίκτες ενός θετικού οράματος για το μέλλον, φαίνεται να μειώνει την συχνότητα τραυματισμών στους ποδοσφαιριστές. Επίσης, το ίδιο θετικό αποτέλεσμα επιφέρει εκείνη η υποστηρικτική συμπεριφορά, με την οποία ο προπονητής ενθαρρύνει και αναγνωρίζει το έργο των ποδοσφαιριστών αλλά και του προπονητικού team.
Αυτό εξηγείται άμεσα από το γεγονός πως ο ψυχολογικός παράγοντας επηρεάζει αποδεδειγμένα την εμφάνιση τραυματισμών στους αθλητές.
Συνεπώς, συμπεραίνουμε ότι για να αποτραπεί μια υψηλή συχνότητα σοβαρών τραυματισμών και για να αυξηθεί ο χρόνος συμμετοχής των ποδοσφαιριστών σε προπονήσεις και αγώνες οι προπονητές θα πρέπει να δημιουργήσουν μία διαπροσωπική σχέση μαζί τους, που να χαρακτηρίζεται από υποστήριξη , σεβασμό, εμπιστοσύνη και εκτίμηση, τόσο προς τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές, αλλά και προς το υπόλοιπο προσωπικό της ομάδας.
Φυσικοθεραπευτής
Κρέτσαβος Δημήτρης