Σοκαριστικές είναι οι εικόνες ασθενών που νοσηλεύονταν στο θεραπευτήριο Σκαραμανγκά και πλέον έχουν μεταφερθεί σε άλλες δομές, όπου οι συνθήκες θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο. Το κτίριο, που φιλοξενούνται 30 άτομα, έχει αφεθεί στην τύχη του, καθώς οι αρμόδιοι το εγκατέλειψαν, ενώ δεν το ενισχύουν με προσωπικό.
Άτομα με αυτισμό δέχονται τη βοήθεια ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τις ιδιαίτερες ανάγκες τους και εφαρμόζουν αναχρονιστικές μεθόδους, όπως το δέσιμο στα κρεβάτια.
Ο Πρόεδρος του Σωματείου «Σύλλογος Οικογένεια Γονέων και Κηδεμόνων των Παιδιών του Θεραπευτηρίου Σκαραμαγκά», Γεωργούλας Γιώργος, ο οποίος είχε την αδερφή του στο θεραπευτήριο Σκαραμαγκά και αναγκάστηκε να μεταφερθεί σε άλλους χώρους μαζί με όλα τα υπόλοιπα άτομα με ειδικές ανάγκες μιλά στο protothema.gr και συγκλονίζει.
«Πολλές φορές μου απαγορεύουν κι εμένα, προφορικά βέβαια να μπω στα δωμάτιά τους για να δω αν είναι καλά τα παιδιά, αν είναι δεμένα ή αν χρειάζονται κάποια βοήθεια. Πριν μια εβδομάδα διαπίστωσα ότι η Μαρία είχε το μάτι της χτυπημένο. Είχε ένα αιμάτωμα στην άκρη του ματιού και ήταν μαυρισμένο. Τότε, λοιπόν εγώ, ρώτησα την νοσηλεύτρια: "πώς χτύπησε η Μαρία στο μάτι;" και μου απάντησε με θράσος: "Δεν σας αφορά". Πήρα το τηλέφωνο της Μαρίας και την ενημέρωσα αμέσως. Και η μητέρα πήρε τηλέφωνο στο ίδρυμα για να μάθει για την κόρη της, απέφυγαν να της μιλήσουν εκείνη τη στιγμή και όταν τους ξανά κάλεσε αργότερα τότε η απάντηση που πήρε η μητέρα από τους νοσηλευτές ήταν η εξής:"Δεν ξέρουμε πως χτύπησε το παιδί σας"», λέει.
«Θέλω να πω ότι οι γονείς δεν πέταξαν τα παιδιά τους στο θεραπευτήριο του Σκαραμαγκά, όπως δυστυχώς πολλοί άνθρωποι πιστεύουν. Έχω δει γονέα να μην μπορεί να περπατήσει και να στηρίζεται πάνω σε ένα μπαστούνι για να πάει μόνο και μόνο να δει και να φροντίσει ο ίδιος το παιδί του. Είναι η αδικία στο μέγιστο να λένε και να πιστεύουν κάποιοι ότι τα παιδιά αυτά είναι πεταμένα από τους γονείς τους», προσθέτει.