Σχολή μπριτζ πρόκειται να ανοίξει στη Λάρισα τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, ενώ υπάρχουν σκέψεις και για εισαγωγικά μαθήματα που θα ξεκινήσουν στις αρχές Μαΐου.
Η πρωτοβουλία αυτή ανήκει στον Όμιλο Αγωνιστικού Μπριτζ Λάρισας (ΟΑΜΛ), ο οποίος βρίσκεται σε λειτουργία από το 1998 και αριθμεί σήμερα περίπου 80 μέλη. Το συναρπαστικό αυτό παιχνίδι με τράπουλα, απαιτεί από τους νέους παίχτες να κάνουν κάποια μαθήματα πριν ξεκινήσουν να παίζουν, λόγω του βαθμού δυσκολίας του.
Αποκαλείται «το σκάκι της τράπουλας» καθώς πρόκειται για ένα παιχνίδι που, αν και παίζεται με χαρτιά, είναι πνευματικό και προϋποθέτει βαθμό ευφυίας και συγκέντρωσης. Για το πάλαι ποτέ παιχνίδι της αριστοκρατίας μίλησε στην «Ε» ο Ηλίας Καφφές, πρόεδρος του ΟΑΜΛ.
«ΑΚΟΝΙΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ»
«Το μπριτζ είναι ένα πνευματικό παιχνίδι που είχε την ατυχία να παίζεται με χαρτιά κουβαλώντας όλες τις «αμαρτίες» της τράπουλας. Δεν είναι ένα παιχνίδι το οποίο σου το μαθαίνει κάποιος και μπορείς αμέσως να αντεπεξέλθεις. Ο παράγοντας τύχη δεν παίζει σχεδόν κανέναν ρόλο στο μπριτζ» δηλώνει ο κ. Καφφές για να εξηγήσει: Είναι πνευματικό διότι είναι δύσκολο, πρέπει να συγκρατείς πολλά στοιχεία στη μνήμη σου, να κάνεις πολύπλοκες σκέψεις και να «μαντεύεις» τι σκέφτονται και οι άλλοι. Κάθε φύλλο που πετάς αποτελεί ένα μήνυμα τόσο για το συμπαίχτη σου όσο και για τους αντιπάλους, γι' αυτό και κάθε είδους συνεννόηση ή νεύμα απαγορεύεται στο μπριτζ».
Εν συντομία, μπορούμε να αναφέρουμε ότι το μπριτζ παίζεται με τέσσερις παίχτες οι οποίοι χωρίζονται σε δύο αντίπαλα ζευγάρια και αντιπροσωπεύουν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Από εκεί και πέρα, όλη η τράπουλα μοιράζεται ταυτόχρονα (από 13 φύλλα σε κάθε παίχτη) και χρειάζεται εξάσκηση έτσι ώστε να θυμάται ο παίχτης κάθε φύλλο που περνάει.
Όποιος έχει ασχοληθεί με παιχνίδια όπως το μπουρλότ, η πρέφα ή το ουίστ θα είναι ήδη εξοικειωμένος με την έννοια της μπάζας, η οποία στο μπριτζ λέγεται λεβέ και αποτελεί και το στόχο του παιχνιδιού.
Τέλος, το κάθε ζευγάρι προσπαθεί να τηρήσει το «συμβόλαιο αγοράς» που έχει επιλέξει από την αρχή, φτάνοντας ή ακόμα και ξεπερνώντας τον αριθμό των λεβέ που αυτό αναφέρει.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ
Το μπριτζ είναι ένα συναρπαστικό παιχνίδι με το οποίο όποιος ξεκίνησε να ασχολείται έμεινε εντυπωσιασμένος. «Κάθε Τρίτη βράδυ ανυπομονώ να φτάσει η ώρα που θα μαζευτούμε στο «ΜΕΤΡΟΠΟΛ» και θα παίξουμε μπριτζ. Είναι τέσσερις ώρες εγγυημένης διασκέδασης μαζί με τον συμπαίκτη μου, τον γιατρό Γρηγόρη Παρλάντζα» μας είπε ο κ. Καφφές.
Ο πρόεδρος του ΟΑΜΛ πρόσθεσε: «Ένας διάσημος γιατρός έχει πει ότι το μπριτζ είναι το καλύτερο φάρμακο για το αλτσχάιμερ. Εγώ θα έλεγα επίσης πως μπορεί να προσφέρει μια ψυχαγωγία με ιδιαίτερο χαρακτήρα».
Το μπριτζ είναι ένα παιχνίδι που αφορά σε άτομα κάθε ηλικίας και μπορεί κανείς να δει έναν καθηγητή πανεπιστημίου να είναι συμπαίχτης με έναν φοιτητή. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι αναγνωρισμένο εδώ και χρόνια σαν ολυμπιακό άθλημα στις χειμερινές Ολυμπιάδες ενώ σε μερικές χώρες, όπως η Ολλανδία, η Ιταλία και η Σουηδία, διδάσκεται ακόμα και στα σχολεία.
Στην Ελλάδα δεν είναι ευρέως διαδεδομένο αλλά υπάρχουν περίπου 4.000 άτομα που ασχολούνται και συμμετέχουν στα πρωταθλήματα που διοργανώνονται είτε σε πανελλήνιο είτε σε τοπικό επίπεδο.
ΤΟ ΜΠΡΙΤΖ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
Δύο γιατροί που σπούδαζαν στη Θεσσαλονίκη, ο ψυχίατρος Γιώργος Δημητρακόπουλος και ο παθολογοανατόμος Βασίλης Σκορδάς, έφεραν το μπριτζ στη Λάρισα και παρακίνησαν και τους υπόλοιπους για να φτάσουμε σήμερα στα 14 χρόνια ζωής του συλλόγου. Από τότε έχει έρθει και νέο αίμα στον ΟΑΜΛ ενώ, σύμφωνα με τον κ. Καφφέ, τώρα παρατηρείται μια αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος, γεγονός το οποίο έχει οδηγήσει και στην ανάγκη για δημιουργία σχολής.
Μερικοί από τους γνωστούς «μπουρλοτιέρηδες» του παλιού καφενείου «Συνάντηση», όπως ο Ηλίας Φασούλας, ο Ανδρέας Ντάνης, ο Γιώργος Καρκαντός, ο Κώστας Βέρρος και πολλοί άλλοι, ετοιμάζονται εναγωνίως για τη νέα σχολή. Μάλιστα, αντί να περιμένουν μέχρι το Σεπτέμβρη, οι υπεύθυνοι θα κάνουν μια πρώτη προσπάθεια γνωριμίας των Λαρισαίων με το μπριτζ από τον Μάιο.
Άλλωστε, το πιο συναρπαστικό στοιχείο του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι ότι, όπως μας είπε ο πρόεδρος του ΟΑΜΛ, στην ουσία «ξεκινάς να το μαθαίνεις γνωρίζοντας πως δεν θα το μάθεις ποτέ. Αυτό όμως είναι ταυτόχρονα και ο λόγος για τον οποίο αξίζει κανείς να ξεκινήσει να παίζει μπριτζ»!
Πηγή: Ελευθερία