Σήκωσε το δεύτερο τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ, όντας στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης μόλις σε 1,5 χρόνο.
Έχει καταφέρει να κάνει τους πάντες να παραμιλούν και να φωνάζουν το όνομά του, καθώς πέτυχε κάτι που λίγοι έχουν καταφέρει στο χώρο της προπονητικής και μάλλον έχουμε πολλά ακόμα να δούμε από εκείνον.
Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο προπονητής Ζινεντίν Ζιντάν δε θα αργήσει και πολύ να ξεπέρασει τον σπουδαίο ποδοσφαιριστή που όλοι μας αγαπήσαμε.
Ο Γάλλος για ακόμα μια φορά οδήγησε χθες (3/6) την ομάδα του σε ένα ακόμα τρόπαιο μετά και την κατά του περσινού Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και του φετινού πρωταθλήματος της Πριμέρα Ντιβιζιόν.
Έχει φτιάξει μια πολύ δεμένη ομάδα, έχει αναδείξει πολλούς νεαρούς ποδοσφαιριστές, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των παικτών του, αλλά και των φιλάθλων των «μερένχες». Μάλιστα μετά τη χθεσινή του επιτυχία στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης κόντρα στη Γιουβέντους, κέρδισε ακόμα περισσότερους υποστηρικτές. Παρά τις τρομερές επιτυχίες του μάλιστα, φροντίζει να κρατά «χαμηλό προφίλ», να είναι ταπεινός και αυτό του προσδίδει ακόμα περισσότερο κύρος, μετατρέποντάς τον σε ένα αγαπητό πρόσωπο, ακόμα και σε αυτούς που δηλώνονται ως «αντί-Ρεάλ» οπαδοί του ποδοσφαίρου.
Ο «Ζιζού» γνωρίζει καλά πως παρά τις πολλές μεγάλες επιτυχίες του, ίσως έχασε κάτι αρκετά σημαντικό στο χθεσινό (3/6) αγώνα της ομάδας του στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και αν εν τέλει δεν το έχασε, σίγουρα απειλήθηκε σημαντικά ώστε να το χάσει. Το κατά πόσο βέβαια τον απασχολεί αυτό ή όχι είναι ένα άλλο θέμα, έχοντας και ο ίδιος αποδείξει πως οι προσωπικοί τίτλοι δεν αποτελούν και πρώτιστο μέλημα στη ζωή του.
Αυτό λοιπόν που είδε να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια του και τον «πόνεσε» διπλά, δεν ήταν άλλο από τη φανταστική γκολάρα του Μάριο Μάντζουκιτς.
Ήταν το γκολ με το οποίο αρχικά ισοφαρίστηκε η ομάδα του, αλλά και το γκολ με το οποίο απειλήθηκε ο τίτλος του καλύτερου γκολ που έχει επιτευχθεί ποτέ σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, και τον οποίο ουσιαστικά και φαινομενικά κατείχε ο ίδιος, με το τέρμα που είχε σημειώσει κόντρα στην Μπάγερν Λεβερκούζεν στον τελικό του 2002.
Οι παίκτες της Γιουβέντους όπως πολύ σωστά διάβασα κάπου χθες, έπαιξαν «γερμανικό». Ο Σάντρο υποδέχθηκε άριστα μια μακρινή μπαλιά, πάσαρε στον αέρα στον Ιγκουάϊν, ο οποίος σαν να μην συμβαίνει και τίποτα στόπαρε και πάσαρε στον Μάντζουκιτς, ο οποίος με ανεπανάληπτο κοντρόλ και «ψαλιδάκι» νίκησε τον Κέιλορ Νάβας σε φάση βγαλμένη από play station.
Άραγε είναι ικανό αυτό το τέρμα να απειλήσει την ασίστ του Ρομπέρτο Κάρλος και το ανεπανάληπτο βολ-πλανέ του Ζινεντίν Ζιντάν στο τελικό του κυπέλλου το 2002;
Σε μια τέτοια σύγκριση, σίγουρα πρέπει να συνυπολογίσεις την αξία του παίκτη που το πετυχαίνει, το χρονικό σημείο και την κρισιμότητα του τέρματος...
Προσωπικά θα πω πως... άνετα το κοντράρει και δημιουργεί σίγουρα αμφιβολίες και σε όσους δεν μπορούν να κρίνουν αντικειμενικά, λόγω της αγάπης τους προς την Ρεάλ αλλά και τον Ζινεντίν Ζιντάν.
Εμείς σας δίνουμε τη δυνατότητα να παρακολούθησετε αμφότερα τα γκολ «σπάνιας ομορφιάς» και να κρίνετε μόνοι σας...
Το γκολ του Ζιντάν:
">http://
Το γκολ του Μάντζουκιτς:
">http://
Επιμέλεια: ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ