Μπορεί τα νέα κομμάτια της εθνικής οδού στον Μαλιακό κόλπο να έχουν παραδοθεί στην κυκλοφορία εδώ και ενάμισι έτος, οι παράνομες συνδέσεις όμως βενζινάδικων και καφεστιατορίων παραμένουν. Η συνέχιση της πρακτικής αυτής όχι μόνο υποβαθμίζει την ασφάλεια των εθνικών οδών, όπως έχουν πολλάκις επισημάνει οι συγκοινωνιολόγοι, αλλά στερεί έσοδα από τις νόμιμα συνδεδεμένες επιχειρήσεις, αλλά και όσες λειτουργούν σε παρακείμενους δρόμους και υφίστανται αθέμιτο ανταγωνισμό.
Σύμφωνα με τη σύμβαση παραχώρησης του Ε65 (στον οποίο «ανήκει» και η εθνική οδός, από τη Σκάρφεια έως τις Ράχες), στο κομμάτι του Μαλιακού δεν προβλέπεται η λειτουργία Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτων (ΣΕΑ). Το στοιχείο αυτό έχει σημασία, καθώς η απουσία ΣΕΑ στο συγκεκριμένο έχει συνυπολογιστεί στην εκτίμηση της οικονομικής βιωσιμότητας των δύο πλησιέστερων ΣΕΑ: Αλμυρού (λειτουργεί) και Αρκίτσας (δεν έχει κατασκευαστεί, υπό αδειοδότηση με μεγάλη καθυστέρηση).
Ωστόσο, η παρανομία παραμένει. Σύμφωνα με στοιχεία της κοινοπραξίας Κεντρική Οδός, που έχει την ευθύνη του Ε65, στον τομέα ευθύνης της διατηρούνται σήμερα τρεις παράνομες συνδέσεις με τον αυτοκινητόδρομο, οι δύο στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής (Καφέ Μακεδονία στο ρεύμα προς Αθήνα και Καφέ Oasis στο ρεύμα προς Θεσσαλονίκη) και η μία στην περιοχή της Στυλίδας (Cafe Aris). Σύμφωνα με τοπικές πηγές, υπάρχουν ακόμα δύο παράνομες συνδέσεις πρατηρίων βενζίνης στο ύψος της Λαμίας (μία σε κάθε ρεύμα), στο 207ο χλμ.
Το ζήτημα έχει τεθεί επανειλημμένως στο υπουργείο Υποδομών από τις κοινοπραξίες Κεντρική Οδός, Νέα Οδός (που εξακολουθεί να έχει μια παράνομη σύνδεση στο 45ο χλμ., λίγο πριν από τον Σείριο και μία... νομιμοποιημένη με τροπολογία από τον υπουργό Υποδομών, στο 90ό χλμ.) και Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου (δεν έχει παράνομες συνδέσεις, αλλά επηρεάζεται από αυτές του Ε65). Σε ερώτηση της «Κ» προς τις τρεις κοινοπραξίες, εάν υπήρξε οιαδήποτε απάντηση του υπουργείου, η απάντηση ήταν αρνητική. Η απροθυμία του υπουργείου Υποδομών να επέμβει αποδίδεται από πολλούς στην πρόθεση εξυπηρέτησης τοπικού χαρακτήρα συμφερόντων.
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, ούτε οι τρεις κοινοπραξίες έχουν κινηθεί εναντίον του υπουργείου Υποδομών, για παραβίαση των όρων της σύμβασης παραχώρησης (με απαίτηση αποζημίωσης κ.λπ.) και, τη στιγμή που επείγονται να ολοκληρώσουν τα έργα έως το Μάρτιο του 2017, δεν φαίνεται πιθανό να το πράξουν. Ομοίως δεν έχουν κινηθεί εναντίον του Δημοσίου και οι εταιρείες που λειτουργούν τα νομίμως προβλεπόμενα ΣΕΑ (τα οποία «χάνουν πελάτες» από τα παρανόμως συνδεδεμένα), κάτι που βέβαια μπορεί να εξηγηθεί λογικά καθώς κανείς δεν θέλει να ανοίξει «μέτωπο» με το υπουργείο. Οπως και κανείς δεν προσέβαλε στο Συμβούλιο της Επικρατείας την τροπολογία Σπίρτζη με την οποία νομιμοποιήθηκε η παράνομη σύνδεση ενός καφεστιατορίου μέχρι την κατασκευή των προβλεπομένων (η τροπολογία δύσκολα θα κρινόταν συνταγματική, καθώς έρχεται σε ευθεία αντίθεση με προηγούμενη απόφαση του ΣτΕ για τη συγκεκριμένη περίπτωση).
Θέμα ασφάλειας
Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο η τήρηση του νόμου, των συμβάσεων παραχώρησης και η απάλειψη των συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού. Οπως έχει επισημάνει κατά καιρούς ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, οι παράνομες συνδέσεις στον αυτοκινητόδρομο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες. «Τα ατυχήματα που προκύπτουν είναι συνήθως ιδιαίτερα σοβαρά, καθώς σε αυτά εμπλέκονται οχήματα με πολύ διαφορετικές ταχύτητες (συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν προβλέπεται η διαμόρφωση λωρίδων επιβράδυνσης και επιτάχυνσης). Η ανεξέλεγκτη είσοδος- έξοδος οχημάτων σε αυτοκινητόδρομο από μη μελετημένες προσβάσεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για όλους τους χρήστες του αυτοκινητοδρόμου», έχουν αναφέρει σε παλαιότερη ανακοίνωσή τους (2015).
Γιώργος Λιαλιός (Καθημερινή)