Το ανέβασε η Άννα Διαμαντοπούλου στο facebook: "Είμαι με πέντε συνεργάτες από Γαλλία, Ιταλία, Τουρκία, Βοσνία και Βενεζουέλα σ´ ένα καφέ και λέμε για τις δυσκολίες της ΕΕ της χώρας μας, της πόλης μας.
Μας ακούει χωρίς να μιλάει ο Ιβάν (Λατινοαμερικανός με πατέρα καθηγητή της Ρώσικης λογοτεχνίας) και μετά από ώρα μας διακόπτει
-Θα μου πει ο καθένας με λεπτομέρεια τι ακριβώς κάνει για να αγοράσει ένα μπουκάλι γάλα στην πόλη του και πόση ώρα χρειάζεται;
Αφού είπαμε ο καθένας μια μικρή ανώδυνη περιγραφή ο Ιβάν πήρε μια βαθιά
ανάσα και μας περιέγραψε τι σημαίνει να αγοράσει ένα μπουκάλι γάλα ο μέσος πολίτης στο Καράκας (πρωτεύουσα της Βενεζουέλας).
-Βάζεις τα χρήματα (ο πληθωρισμός είναι ήδη στο 141%) σε πολλές μικρές σακούλες και τα κρύβεις κάτω από τα ρούχα σου.
-Περιμένεις από μια έως δυο ώρες για να πάρεις το λεωφορείο και να πας στο συγκεκριμένο Σούπερ Μάρκετ που έχει γάλα.
Μπαίνεις σε μια τεράστια ουρά (επίσημα η κυβέρνηση απαγόρευσε τις ουρές) που μπορεί να έχει και 400 ανθρώπους και παρακαλάς όταν φτάσεις στο τέλος να υπάρχει ακόμα γάλα
-Ξαναπεριμένεις το λεωφορείο και καμουφλάρεις όσο μπορείς το προϊόν γιατί κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να βρεθείς σε ένα να χαντάκι για ένα μπουκάλι γάλα
Είσαι τυχερός αν γυρίσεις σώος στο σπίτι σου σε επτά ώρες!
Αυτά ενώ η Βενεζουέλα ανήκει στις χώρες με τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα και βεβαίως κρατικό οργανισμό εκμετάλλευσής των.
Επειδή στη χώρα μας πολλοί σκέφτονται ότι δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο να πάθουμε και ότι η δραχμή είναι μια κάποια λύση
Κι' επειδή οι κυβερνώντες (που θαύμαζαν και θεωρούσαν προνομιακό εταίρο τον Τσάβες και τον Μαδούρο) επιρρίπτουν όλα τα λάθη στην Ευρώπη και φοβάμαι ότι φλερτάρουν με τη δραχμή
Ας αντιληφθούν πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα..."