Πολύ σημαντικό τρίποντο πήραν την Κυριακή (6/12) τα Τρίκαλα με το εκτός έδρας 2-1 επί του Αχαρναϊκού και οι Θεσσαλοί έχουν κάθε λόγο να ονειρεύονται... Σούπερ Λίγκα.
Από την πλευρά του, ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος τόνισε στη συνέντευξη Τύπου ότι ούτε ο ίδιος γνωρίζει πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει φέτος ο ΑΟΤ, λέγοντας σχετικά: «Επειδή δουλεύουμε πολύ σκληρά με τα παιδιά έχω πει ότι δεν θέλω να φεύγω από ένα γήπεδο και να μου λένε “μπράβο κόουτς ωραία μπάλα” και να φεύγω χωρίς να παίρνω κάτι. Σήμερα έγινε το αντίθετο για 75'. Δεν ξέρω αν είναι δίκαιη η νίκη μας. Δεν ξέρω αν το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο άθλημα. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι είδα τα παιδιά να προσπαθούν για το καλύτερο. Δεν ξέρω πού μπορεί να φτάσει η ομάδα. Μιλάμε για ένα μαραθώνιο». Από εκεί και πέρα, είπε:
Για το παιχνίδι: «Κάναμε το χειρότερό μας τακτικά παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο. Υπήρχε μόνο μια ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, η ομάδα του Αχαρναϊκού. Δίκαια προηγήθηκε. Ουσιαστικά απειλήσαμε μόνο με μια φάση του Δουκάκη. Στην ανάπαυλα συζητήσαμε με τα παιδιά. Ήθελα να πω πολλά, αλλά δεν είπα τίποτα. Είπα μόνο δυο τρία συγκεκριμένα λόγια και το ένα έχει να κάνει με το ότι σ' αυτό το επίπεδο που βρίσκονται τα παιδιά δεν πρέπει να αδικούν τους εαυτούς τους».Στο δεύτερο ημίχρονο δώσαμε χώρο στον Αχαρναϊκό. Έχουμε μια ομάδα πολύ ποιοτική από τη μέση και μπροστά, όπως και η ομάδα του Αχαρναϊκού, και είχαμε σκοπό να χτυπήσουμε στις αντεπιθέσεις. Σιγά σιγά κερδίσαμε μέτρα, νομίζω το καταφέραμε. Ήρθε η ισοφάριση και από την αποβολή και μετά τα παιδιά έβγαλαν στο γήπεδο αυτά που δεν είχαν δείξει 75' λεπτά πριν. Σκοράραμε, πετύχαμε ένα δεύτερο γκολ και φεύγουμε από μια δύσκολη έδρα. Κερδίζουμε μια πολύ καλή ομάδα. Προσωπικά αφιερώνω τη νίκη στον κόσμο των Τρικάλων γιατί είναι μια νίκη που σ’ αυτή την έδρα δεν την είχε γευτεί η ομάδα. Να ευχηθώ καλή συνέχεια στον κόουτς (σ.σ. Γκόγκιτς) και την ομάδα του Αχαρναϊκού».
Για τη φάση με την ένταση και τις τρεις αποβολές: «Δεν ασχολούμαι με τη διαιτησία. Μπορώ να δικαιολογήσω ως άνθρωπος τα οποιαδήποτε νεύρα του παίκτη. Προτίμησα να προστατεύω τον παίκτη του Αχαρναϊκού γιατί ο δικός μου παίκτης ήταν ήδη κάτω. Λειτούργησα ανθρώπινα. Δεν με ενδιαφέρει τι συμπεριφορά μπορεί να έχει ο κόσμος απέξω. Δεν θα ασχοληθώ με τον κόσμο. Όμως η δουλειά μου δεν είναι να είμαι πυροσβέστης, είναι να είμαι προπονητής. Ήθελα να προστατεύσω και τους 22 παίκτες. Επειδή βρίσκομαι σε πολλά γήπεδα με συναδέλφους που έχουν πολλές παραστάσεις την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά μου δεν την αμφισβητεί κανείς. Δουλειά μου είναι να προστατεύω ποδοσφαιριστές. Έτυχε εκείνη τη στιγμή να προστατεύω τον παίκτη του Αχαρναϊκού».
Για την τακτική των αντεπιθέσεων: «Είμαστε η μοναδική ομάδα που σε κάθε ματς προσπαθούμε να παίζουμε ποδόσφαιρο. Ήμουν ο πρώτος που ανέφερε πως τακτικά υπήρχε μόνο ο Αχαρναϊκός στο γήπεδο. Η δική μας ομάδα προσφέρει θέαμα. Παίζαμε με έναν εξαιρετικό αντίπαλο. Η αντεπίθεση είναι στοχευμένη, αλλά δεν μας αντιπροσωπεύει ως ομάδα. Σε ένα μαραθώνιο, όμως, θεωρώ πως όλα είναι θεμιτά».