Βαθμολογία

Οι «ντόπες» του Σούλη στο «Νέμπε» και το...πατρινό déjà vu!

Επιμέλεια: Θανάσης Μπίκας

Πρώτα απ’ όλα αξίζει κανείς να αναφερθεί στην «αγγλική» στιγμή όπου όλο το γήπεδο, μηδενός εξαιρουμένου, σηκώθηκε στο πόδι για να χειροκροτήσει την παλικαρίσια εμφάνιση της ΑΕΛ. Δείγμα πολιτισμού για τους Πατρινούς με το standing ovation προς τους παίκτες του Σούλη Παπαδόπουλου να τους τιμά ιδιαίτερα και να δείχνουν ότι γνωρίζουν κι αγαπούν το ποδόσφαιρο...

Από την άλλη, «αγγλικές» στιγμές είδαμε και εντός του αγωνιστικού χώρου, εκεί όπου οι εκατέρωθεν παίκτες φρόντισαν να δικαιώσουν οποιονδήποτε πήγε στο Παμπελοποννησιακό ή παρακολούθησε εξ αποστάσεως αυτό το συγκλονιστικό παιχνίδι που τα είχε όλα. Πολλά τέρματα, φανταστικά γκολ, αποβολή, διακύμανση σκορ και χιτσκοκικό φινάλε...

Για όλα αυτά το χεράκι του έβαλε ο πρωτεργάτης του μεγάλου διπλού αλλά και της «μετάλλαξης» της ΑΕΛ στις τελευταίες αγωνιστικές. Σούλης Παπαδόπουλος λέγεται και ήταν αυτός που στο τέλος του αγώνα έκανε ένα σπριντ, α λα Γιουσέιν Μπολντ, για να πανηγυρίσει με τους παίκτες του τη σπουδαία νίκη. Του βγήκε όλο το άγχος φαίνεται, αφού στιγμή δεν έκατσε στον πάγκο, ενώ δεν σταμάτησε λεπτό να «ντοπάρει» τους παίκτες του.

Όπως «ντόπαρε» συνέχεια το σημαντικότερο... γρανάζι της «βυσσινί» μηχανής, τον αρχηγό Κώστα Νεμπεγλέρα. Σε κάθε διακοπή του έδινε οδηγίες και με κάθε τρόπο του μετέφερε την πίστη του για την ανατροπή. Ο, ετών 40 και κάτι μέρες, ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ όχι μόνο «κατάπιε» αμέτρητα χιλιόμετρα, σκόραρε, «έκοβε κι έραβε» στο γήπεδο, αλλά παρότρυνε τους συμπαίκτες του να πιστέψουν και να αυτοθυσιαστούν μέχρι την λήξη του αγώνα.

Ένας αγώνας-déjà vu που ξύπνησε όμορφες μνήμες από το παρελθόν. Αυτή η τρίτη εκτός έδρας νίκη που πραγματοποίησε η ΑΕΛ απέναντι στους «ροσονέρι» αποτελεί καλό οιωνό για το... καλπάζων άλογο. Να θυμίσουμε ότι η πρώτη νίκη σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1987 με την ομάδα του Γιάτσεκ Γκμοχ να φεύγει με το 1-3 από την Πάτρα και στο τέλος της σεζόν να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο της Α’ Εθνικής. Όσο για την δεύτερη νίκη που ήρθε χάρη στο γκολ του Παπακώστα τον Δεκέμβριο του 2004, στο τέλος η ΑΕΛ κατάφερε να ανέβει από την Β΄ Εθνική στα... σαλόνια της πρώτης κατηγορίας. Συμπτωματικά, αυτή η τρίτη νίκη είναι ένας καλός οιωνός για το κρυφό όνειρο κάθε Λαρισαίου που θέλει να δει την «βασίλισσα του κάμπου» εκεί που της αξίζει. Στα γήπεδα της Σουπερλιγκ...