Σίγουρα όλοι μας φανταζόμασταν κάπως διαφορετική την σημερινή συννεφιασμένη ημέρα που ξημέρωσε στην πόλη της Λάρισας. Όλοι μας φανταζόμασταν ότι σήμερα θα πηγαίναμε ευδιάθετοι στις δουλειές και τις υποχρεώσεις μετά την χθεσινή νίκη που θα μας χάριζε η ΑΕΛ στον θεσμό του κυπέλλου. Αυτή η νίκη δεν ήρθε όμως ποτέ.
Του Αχιλλέα Ζαχαρούλη
Αντίθετα, ήρθε μια πικρή ήττα από έναν αντίπαλο που καιρό τώρα έπαιζε επικοινωνιακά παιχνίδια σε βάρος της ΑΕΛ. Έναν αντίπαλο που μπορεί να μην φτάνει ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι την ΑΕΛ σε ότι αφορά την ιστορία και του μέγεθος, ωστόσο αυτός ήταν που μπήκε στο γήπεδο με πλάνο και ξέροντας τι ήθελε από το ματς το οποίο και πήρε.
Όπως είναι απόλυτα λογικό το κλίμα στην πόλη είναι βαρύ, αλλά δεν είναι αργά για να αντιστραφεί. Άλλωστε, η ΑΕΛ είναι ακόμα στο παιχνίδι της πρόκρισης. Έχει ακόμη 90' για να πάει στον Βόλο και να πάρει την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου Ελλάδος.
Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους παίκτες ότι δεν προσπάθησαν. Με τα δικά μου μάτια στο γήπεδο είδα μια ομάδα που ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Αυτό μπορείς να το αποδώσεις σε πολλά, όπως το πολύ καλό αμυντικό στήσιμο των φλοξενούμενων, αλλά και την κακή ημέρα στην οποία βρέθηκαν όλοι σχεδόν οι παίκτες των "βυσσινί".
Η ομάδα είναι ολοκαίνουρια και είναι απόλυτα λογικό οι παίκτες να μην έχουν δέσει ακόμα μεταξύ τους. Η ανετοιμότητα της ομάδας του Αλέκου Βοσνιάδη φάνηκε πολύ και στο φιλικό με τον Πανηλειακό, οπότε δεν μπορούμε να πούμε ότι σοκαριστήκαμε κιόλας από την ήττα. Σε καμία περίπτωση δεν δέχομαι την έκφραση: "Ο Ολυμπιακός Βόλου άξιζε την νίκη", διότι δεν την άξιζε, όπως όμως δεν την άξιζε και η ΑΕΛ με βάση την εικόνα του αγώνα. Όπως είπε και ο Δημήτρης Σουάνης, το πιο δίκαιο αποτέλεσμα θα ήταν το 0 - 0.
Είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα και να πούμε ότι αυτοί οι παίκτες δεν είναι ικανοί να σηκώσουν το βάρος της φανέλας της ΑΕΛ. Είναι η πιο περίεργη περίοδος για να αγωνιστείς με έναν τέτοιο αντίπαλο που μπορεί να σου κάνει την ζημιά οποιαδήποτε στιγμή, αφού η ομάδες είναι ανέτοιμες και έχουν ξεκινήσει ουσιαστικά από το "0".
Το μόνο κέρδος για την ΑΕΛ από το χθεσινό παιχνίδι ήταν παρουσία του κόσμου ο οποίος ήταν εκπληκτικός! Προσωπικά, μου ήρθε στο μυαλό η περίοδος 2004-05, όταν η "Βασίλισσα" αγωνιζόταν στην τότε Β' εθνική, η οποία στο τέλος της χρονιάς την βρήκε να πανηγυρίζει την επιστροφή την φυσική της θέση. Όπως τότε, έτσι και φέτος 10.000 οπαδοί θα πρέπει να δίνουν το σύνθημα για την μεγάλη αντεπίθεση της ομάδας σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι. Μακάρι η χθεσινή εικόνα να διατηρηθεί ολόκληρη την φετινή χρονιά...
Κλείνοντας, να τονίσουμε ότι ο Αλέκος Βοσνιάδης είναι ο πλέον αρμόδιος για να βρει τι φταίει και να το διορθώσει. Ποτέ δεν είναι αργά. Η ΑΕΛ μπορεί ακόμα να προκριθεί και έχει υποχρέωση απέναντι στην ιστορία και τον κόσμο της αν όχι να το καταφέρει, τουλάχιστον να παλέψει με νύχια και με δόντια γι' αυτό. Άλλωστε το 0-1 δεν είναι σκορ που δεν σου επιτρέπει να ελπίζεις, πόσο μάλλον απέναντι σε μια ομάδα που δεν θεωρείται και το μεγάλο φαβορί της κατηγορίας...