Ο Τάσος Χαλκιάς ετοιμαζόταν να γίνει ναυτικός και μια μέρα άλλαξε απόφαση και στράφηκε στην υποκριτική. Πώς από εκεί που ονειρευόσουν να γίνεις ναυτικός, αποφάσισες τελικά να ασχοληθείς με την υποκριτική;
«Λοξοδρόμησα. Επηρεάστηκα από ένα συμμαθητή μου που θα πήγαινε στο Παρίσι να σπουδάσει σκηνοθεσία, αλλά και από μία καθηγήτριά μου στο Λύκειο που είχε διακρίνει ότι είχα υποκριτικό ταλέντο και άλλαξα διαδρομή. Αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό θέατρο, διαλέγοντας ένα ποίημα του Σολωμού, ένα μονόλογο από το «Γλάρο» του Τσέχοφ και το "Χάρτινο το φεγγαράκι", που είναι ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ. Και από ό,τι φάνηκε έπραξα σωστά που άφησα τη θάλασσα».
Πώς αντέδρασαν οι γονείς σου που υπολόγιζαν να σε δουν καπετάνιο, όταν τους ανακοίνωσες την απόφασή σου να γίνεις ηθοποιός;
«Η μητέρα μου το αντιμετώπισε πιο θετικά και στάθηκε στο πλευρό μου αρκετές φορές, σε αντίθεση με τον πατέρα μου που δέησε να έρθει να με δει να παίζω, όταν πια έδινα εξετάσεις για να πάρω το πτυχίο μου. Δεν ήταν ότι χάρηκε με την επιλογή μου, αλλά μου είπε: "Αφού αυτό αποφάσισες να κάνεις στη ζωή σου, σε καλό να σου βγει". Στη συνέχεια, παρακολούθησε κάποιες παραστάσεις μου και, όταν πια ξεκίνησα να παίζω στην τηλεόραση και του έδιναν διάφοροι γνωστοί και φίλοι "συγχαρητήρια", άρχισε να το βλέπει διαφορετικά και μέσα του με δικαίωσε. Ωστόσο, πάντα είχε μία αντιμετώπιση του στιλ «Μην τρελαίνεσαι! Μη νομίζεις ότι κάνεις και κάτι φοβερό!»
Πηγή: Down Town Κύπρου