Τον συμψηφισμό των κοινοτικών αγροτικών επιχορηγήσεων με τις ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές οφειλές των αγροτών προς τον ΟΓΑ ζητεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Με νέα έκθεσή του καλεί την κυβέρνηση να ασχοληθεί, επειγόντως, με το θέμα προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή του χρέους στον ασφαλιστικό οργανισμό των αγροτών. Σε διαφορετική περίπτωση «η απόσβεση οποιασδήποτε οφειλής από οιονδήποτε οφειλέτη θα είναι αδύνατη», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση του Τμήματος Δημοσιονομικών Υποθέσεων του Ταμείου. Μάλιστα για να εξασφαλιστεί ο συμψηφισμός κοινοτικών επιδοτήσεων και ασφαλιστικών οφειλών στον ΟΓΑ, το ΔΝΤ προτείνει να μη χρησιμοποιήσει ο ΟΓΑ, το ΚΕΑΟ (το νέο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών στο οποίο θα ενταχθούν προοπτικά τα μεγαλύτερα Ταμεία) στην παρούσα φάση, αλλά τον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ). Η έκθεση ομάδας στελεχών, με επικεφαλής τον κ. Πάτρικ ντε Μετς, αφορά, κυρίως, στο πώς θα λειτουργήσει αποδοτικά και γρήγορα, το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) με δεδομένη και τη βραδεία εξέλιξη στη ρύθμιση των ασφαλιστικών οφειλών από τους οφειλέτες ποσών άνω των 10.000 ευρώ.
Υπενθυμίζεται πως οι ασφαλιστικές οφειλές των 288.587 αγροτών προς τον ΟΓΑ υπερβαίνουν τα 510 εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που θεωρείται αδύνατη η οποιαδήποτε παρέμβαση για ενέργειες αναγκαστικής είσπραξης. Ο λόγος; Ο ΟΓΑ δεν έχει αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων βεβαίωσης για αναγκαστικές εισπράξεις οφειλών, σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημόσιων Εσόδων. Κι όμως το Ταμείο των αγροτών λάμβανε πάνω από 4 δισ. ευρώ ετησίως το 2011 και 2012 (4,235 δισ. το '11 και 4,660 δισ. το '12). Σύμφωνα με το επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα το 2013 δεν πρέπει να αντλήσει πάνω από 3.146 δισ. ευρώ. Κι αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο. Διότι σύμφωνα με τον Κρατικό Προϋπολογισμό η χρηματοδότηση για το 2013 δεν μπορεί να υπερβεί τα 2,801 δισ. ευρώ. Μάλιστα μόλις πριν από λίγους μήνες ξεκίνησε η παραπομπή κάποιων ασφαλιστικών υποθέσεων στη φορολογική διοίκηση για αναγκαστική είσπραξη. Μέχρι και σήμερα η όποια είσπραξη οφειλών προς τον ΟΓΑ βασίζεται στην πρωτοβουλία του οφειλέτη. Ετσι εξηγείται γιατί μόνο ένα μικρό ποσοστό οφειλών (18%) εντάχθηκε σε καθεστώς ρύθμισης το 2011. Μέχρι πρότινος η είσπραξη των τρεχουσών εισφορών προς τον ΟΓΑ γινόταν με ειδοποίηση την οποία απέστελε ο φορέας κάθε εξάμηνο στους οφειλέτες οι οποίοι είχαν περιθώριο 30 ημερών για να την αποπληρώσουν. Αλλά ακόμη κι αυτή η συγκεκριμένη διαδικασία αποστολής ειδοποιήσεων δεν περιλαμβάνει τους εποχικούς εργάτες γης, οι οποίοι αμείβονται μέσω του εργοσήμου το οποίο τους παρέχει ο εργοδότης τους. Στη συνέχεια οι εργάτες γης εξαργυρώνουν το εργόσημο στην Τράπεζα Πειραιώς (καθολική διάδοχος των συναλλαγών της πρώην Αγροτικής Τράπεζας). Με την εξαργύρωση του εργοσήμου -το οποίο, από τον Ιανουάριο του 2012, αποτελεί (και για τους εργάτες γης που εργάζονται νόμιμα) ένα κουπόνι στο οποίο ενσωματώνεται και το ασφάλιστρο- η Τράπεζα παρακρατεί ποσοστό 10% προκειμένου να το αποδώσει στον ΟΓΑ ως εισφορά κοινωνικής ασφάλισης. Αλλά κι εδώ δεν υπάρχει ούτε έλεγχος, ούτε εικόνα για την απόδοση των οφειλών.
Το πρόβλημα
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι οφειλές του ΟΓΑ, καθώς και το γενικότερο πρόβλημα των τεσσάρων μεγαλυτέρων Ταμείων με την εξυπηρέτηση ληξιπρόθεσμων και τρεχουσών εισφορών, βρίσκεται στην κορυφή των προτεραιοτήτων κυβέρνησης και τρόικας. Και αυτό συμβαίνει ενόψει και της λειτουργίας του ΚΕΑΟ, στο οποίο έχει επενδυθεί η μετάβαση σε ένα σύγχρονο και ευρωπαϊκών προτύπων σύστημα είσπραξης εισφορών. Πώς όμως θα λειτουργήσει το νέο Κέντρο όταν δεν έχει διασφαλιστεί αν μπορούν οι οφειλέτες να ανταποκριθούν στη νέα ρύθμιση; Εδώ αρχίζει το πολιτικό πρόβλημα το οποίο η έκθεση παρακάμπτει.
Πάντως, το νέο σύστημα άντλησης των οφειλών δεν θα διαθέτει μόνο μηχανισμό είσπραξης, αλλά θα μπορεί να ενεργοποιεί -σύμφωνα με τα όσα προτείνονται στην έκθεση του ΔΝΤ- και διαδικασία διαγραφής ή «παγώματος» των οφειλών, εφόσον εκτιμηθεί ότι είναι «μη εισπράξιμες». Ας μην επαναπαυτούν, όμως οι οφειλέτες.
Διότι μπορεί μεν το μηχανογραφικό σύστημα να «παγώνει» την οφειλή, ως μη εισπράξιμη, αλλά θα είναι σε θέση να την ενεργοποιήσει ξανά εάν εντοπιστούν νέα περιουσιακά στοιχεία πριν από την ημερομηνία παραγραφής της. Σε αυτήν την περίπτωση ο εισπρακτικός μηχανισμός -αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση- θα πρέπει να είναι σε θέση να ξαναρχίσει τις ενέργειες αναγκαστικής είσπραξης των οφειλών. Διαδικασία η οποία, ως γνωστόν κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Η έως τώρα εμπειρία έχει αποδείξει, μάλλον, το αντίθετο.
Πηγή: Η Καθημερινή