Η ΑΕ Κιλελέρ έμεινε στο 0-0 κόντρα στον ΑΟ Τρικάλων στο γήπεδο Φιλιππούπολης, κάνοντας μια σπουδαία εμφάνιση και μια προσπάθεια η οποία εμπεριείχε τεράστια αυτοθυσία και αυταπάρνηση από τους ποδοσφαιριστές του Κώστα Κατσάρα.
Γράφει ο Χρήστος Δαϊρετζής...
Άπαντες στην ομάδα αψήφησαν τις απουσίες και μπήκαν στο τερέν με το μάτι τους να... γυαλίζει θέλοντας να πάρουν το τρίποντο και να ξεφύγουν κι άλλο από την επικίνδυνη ζώνη. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντοτε ο καλύτερος, αυτή άλλωστε είναι η μαγεία του αθλήματος που διαχρονικά έχει χαρίσει συγκινήσεις.
Θα επανέλθω στον κ. Κατσάρα και θα τονίσω πως αυτό το οποίο έχει φτιάξει στους νεοφώτιστους από την έναρξη της προετοιμασίας είναι άξιο θαυμασμού. Πέραν του γεγονότος πως έχει υλοποιήσει σε συνεργασία με την διοίκηση που βρίσκεται στο πλάι του μια σκληροτράχηλη ομάδα, έχει καταφέρει να την κάνει μια οικογένεια. Έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων, ποδοσφαιριστών, αντιπάλων, διαιτητών δημοσιογράφων, φιλάθλων και πάει λέγοντας!
Κατ' εμέ δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της εν λόγω οικογένειας από την Κυριακάτικη αναμέτρηση, όπου παρά τα προβλήματα αγωνίστηκαν και συμπεριφέρθηκαν όλοι ως μια "γροθιά". Αυτό πιστώνεται στον Κώστα Κατσάρα και το τεχνικό του επιτελείο οι οποίοι συνεχώς έδιναν κίνητρο και επαινούσαν τους ποδοσφαιριστές.
Η Γ' Εθνική είναι μια κατηγορία που έτσι όπως είναι δομημένη είναι ένα πρωτάθλημα δύσκολο και συνάμα περίεργο. Ωστόσο, στα δικά μου μάτια η ομάδα του Κώστα Κατσάρα θα πετύχει τον στόχο της παραμονής και προσωπικά πιστεύω ότι στο φινάλε της χρονιάς στην οικονομία του πρωταθλήματος αυτό θα το έχει κάνει σχετικά εύκολα.
Για να γίνει αυτό πρέπει κατά την προσωπική μου άποψη να βοηθήσουν και λίγο οι συνθήκες. Αυτές σίγουρα είναι η μη ύπαρξη τραυματισμών και φυσικά το να αγωνίζεται η ομάδα στο γήπεδο το οποίο πρέπει να αγωνίζεται, γεγονός στο οποίο η πολιτεία οφείλει να σεβαστεί την προσπάθεια της διοίκησης της ΑΕ Κιλελέρ και να πράξει το χρέος της.