Ο Νίκος Γκοτζαμανίδης αποτελεί ένα ξεχωριστό ποδοσφαιρικό "κεφάλαιο" για την ΑΕΛ. Το καλοκαίρι, έφτασε μια ανάσα από την έξοδο και παραλίγο να χαθεί μια ποδοσφαιρική μετοχή πάρα πολύ εξελίξιμη για τους "βυσσινί'. Ο 21χρονος όμως στόπερ έμεινε στο Αλκαζάρ, δούλεψε, πήρε παιχνίδια, έγινε βασικός και αναντικατάστατος στην ενδεκάδα της ΑΕΛ.
Με την έλευση δε του Παναγιώτη Γκουτσίδη, δείχνει να αγωνίζεται έχοντας περισσότερη αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του. Στα δικά μου μάτια πρόκειται για έναν σύγχρονο κεντρικό αμυντικό, ο οποίος έχει τα στοιχεία εκείνα που αρμόζουν στις απαιτήσεις που ενέχει η θέση στο σημερινό ποδόσφαιρο. Βλέπουμε ότι η ανάπτυξη της ομάδας, ξεκινάει από τα δικά του πόδια και είναι αυτός ο οποίος προωθεί το παιχνίδι από την πίσω γραμμή. Είναι δείγμα της ικανότητάς του με την μπάλα στα πόδια, κάτι το οποίο σπανίζει στην κατηγορία. Παράλληλα, βλέπουμε έναν ποδοσφαιριστή με αρκετά θετική παρουσία στο ψηλό παιχνίδι.
Ακόμη, αυτό που στα δικά μου μάτια είναι πιο σημαντικό είναι η ταχύτητά του για τα δεδομένα της θέσης που αγωνίζεται. Οι γρήγορες επιστροφές του, βοηθούν μια ομάδα όπως την ΑΕΛ που κάνει πρωταθλητισμό και παίζει κατακτητικό ποδόσφαιρο. Ο τρόπος παιχνιδιού του ταιριάζει άρτια είτε με τον Ηλιάδη, είτε με τον Θεολόγου που αποτελούν κεντρικούς αμυντικούς με περισσότερη δυναμικότητα. Επιπρόσθετα, επειδή πάντα αρέσκομαι να εκφράζω τις ποδοσφαιρικές μου σκέψεις, δεν θα μου κάνει εντύπωση αν τον δούμε κάποια στιγμή να αγωνίζεται μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς. Τα στοιχεία άλλωστε που αναφέραμε παραπάνω τον κάνουν πέρα ως πέρα ικανό να αγωνιστεί και σε ρόλο "εξαριού" εφόσον χρειαστεί.
Κλείνοντας δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε μια όμορφη εικόνα από την αναμέτρηση του Σαββάτου κόντρα στον Ολυμπιακό Β'. Εκεί, με την λήξη του πρώτου μέρους κατευθυνόμενος ο νεαρός κεντρικός αμυντικός της ΑΕΛ προς τα αποδυτήρια γνώρισε την αποθέωση των φιλάθλων της ΑΕΛ, δείγμα της αναγνώρισης του κόσμου προς το πρόσωπο ενός παιδιού που είναι μόλις 21 ετών και έχει όλο το μέλλον μπροστά του ώστε να εξελιχθεί και να γίνεται συνεχώς καλύτερος.
ΥΓ: Θετική αύρα, πίστη στην ομάδα και στήριξη. Στην μάχη για την άνοδο είμαστε όλοι "συμπαίκτες"!
ΥΓ 2: Ελπίζω οι γελοιότητες περί σχέσεων της ΑΕΛ με τον Ολυμπιακό να καταρρίφθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου. Τα όσα έγιναν στο Αλκαζάρ άλλωστε τα είδε - ευτυχώς - όλη η Ελλάδα.
Γράφει ο Χρήστος Δαϊρετζής