Σε προσωπική του δήλωση ο μεγαλομέτοχος και πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛ κ. Αλέξης Κούγιας αναφερόμενος στο θάνατο του Στέλιου Σεραφείδη, επισημαίνει:
«Πριν από λίγο πληροφορήθηκα τον θάνατο ενός ανθρώπου με τον οποίο από τον Μάϊο του 1997 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1998, όταν ήμουν πρόεδρος μιας άλλης ΑΕΚ, που δεν έχει καμία σχέση με αυτή την ΑΕΚ που κάθε μέρα δυσφημεί με την παρουσία του και τις ενέργειες του ο Γιάννης Παπαδόπουλος, μαζί με τον Νίκο Στράτο, μετά την δικονομική κατάρρευση του αείμνηστου Μιχάλη Τροχανά, προσπαθούσαμε με τις δικές μου οικονομικές δυνατότητες, να την κρατήσουμε όρθια και να μην χάσουμε αυτή την τεράστια ομάδα, την ομάδα των τριών πρωταθλημάτων που έφτιαξε ο μεγάλος Dusan Bajevic.
Ο Κύριος Στέλιος Σεραφείδης, λόγω του νεαρού της ηλικίας μου τότε, ήμουν ο νεώτερος πρόεδρος της ΑΕΚ, προσπαθούσε 24ώρες το 24άωρο να με συμβουλεύσει για το πώς να διαχειριστώ αυτόν τον ιδιαίτερο κόσμο που δεν εγκατέλειψε την ΑΕΚ ποτέ και το μόνο το οποίο ζητούσε από μένα ήταν να παραμείνουμε μία έντιμη και ανταγωνιστική ομάδα απέναντι στην λαίλαπα Κόκκαλη που με την παράγκα του Θωμά Μητρόπουλου και του Σπάθα από το 1996 με τους βρώμικους διαιτητές τύπου Παπουτσέλη, Βαλλιάνου, Χέλη και άλλων εγκληματιών του ποδοσφαίρου λεηλατούσε καθημερινά το ελληνικό ποδόσφαιρο και έδιωχνε τους οπαδούς από τα γήπεδα.
Καταφέραμε να μην χάσουμε τον Κωστή, τον Savevski, τον Νικολαίδη, τον Batista, τον Κασάπη, τον Κοπιτσή, τον Μαλαδένη, τον Κωστένογλου, τον Ατματζίδη, να κερδίσουμε στα δικαστήρια τον Κοτσοβό και να αποκτήσουμε τον Αλέξη, τον Κεφαλά, τον Dobos, τον Καλιτζάκη και χωρίς τον μεγάλο Στέλιο Μανωλά να είμαστε αήττητοι στη Ελλάδα και στην Ευρώπη, μέχρι που ο αείμνηστος Μιχάλης Τροχανάς αναγκάστηκε να πουλήσει στην καταστροφή της ΑΕΚ στην πολυεθνική Enicκαι έτσι άρχισε μία διαδικασία ξεπλύματος εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων που οδήγησε αυτή την ομάδα της προσφυγιάς στην πτώχευση και στον ατιμωτικό υποβιβασμό στα τοπικά της Αθήνας, τραγική εξέλιξη που καμία άλλη ομάδα του Ελληνικού ποδοσφαίρου δεν αντιμετώπισε.
Άφησα την ΑΕΚ τότε με χρέη 1.500.000 δολάρια και δυστυχώς για την ΑΕΚ και την ιστορία της ουσιαστικά πτώχευσε δύο φορές, αλλά το ελληνικό κράτος στους Νικολαίδηδες, Κανελλοπουλέους, τους Νοτιάδες και τους Βοριάδες την παρέδωσε με την χαριστική διαδικασία του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικα ουσιαστικά χωρίς χρέη.
Θυμάμαι τότε τον Κύριο Στέλιο, γιατί κανείς στην οικογένεια της ΑΕΚ δεν τον έλεγε με το επίθετο του, μαζί με τον Κύριο Κώστα, τον μεγάλο Νεστορίδη και μαζί με τον Κύριο Ανδρέα τον Σταματιάδη και τους Καραφέσκο και Σκευοφύλακα να κλαίνε σαν μικρά παιδιά, ενώ κάποιοι άλλοι που θησαύρισαν από την ΑΕΚ να χαίρονται για αυτή την διάλυση και τον υποβιβασμό.
Κρίμα που ο Κύριος Στέλιος δεν έκανε το εναρκτήριο λάκτισμα στο πρώτο παιχνίδι στο νέο γήπεδο και εύχομαι να το κάνει ο Κύριος Κώστας.
Τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του και ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει».