Η πάλη με λάδι ένα είδος Ελληνορωμαϊκής/Ελεύθερης Πάλης - περισσότερο ελεύθερης, όπου οι παλαιστές παλεύουν λαδωμένοι. Στη συγκεκριμένη πάλη, όταν οι ώμοι του αντιπάλου ακουμπήσουν στο έδαφος, αυτός χάνει.
Οι παλαιστές ονομάζονται πεχλιβάνηδες (από την Περσική λέξη پهلوان ή pehlevān, που σημαίνει "ήρωας" ή "πρωταθλητής") και φοράνε στενά δερμάτινα χειροποίητα παντελόνια πάλης που ονομάζονται κισπέτια ή κιουσπέτια (kispet ή kispet) τα οποία κατασκευάζονται από δέρματα ζώων όπως βουβαλιών ή μοσχαριών.
Η συγκεκριμένη πάλη θεωρείται εθνικό άθλημα της Τουρκίας και συσχετίζεται με την πάλη Kurash των Ουζμπέκων, την πάλη Khuresh της Τούβας αλλά και την πάλη Köräş των Τατάρων.
Ένα από τα παλαιότερα πρωταθλήματα πάλης με λάδι, το πρωτάθλημα Κιρκπινάρ (μεταφράζεται από τα Τούρκικα ως οι σαράντα πηγές) γίνεται κάθε χρόνο το καλοκαίρι στην Αδριανούπολη της Τουρκίας συνεχόμενα από το 1361.
Το 2010 η UNESCO συμπεριέλαβε τους αγώνες πάλης με λάδι στην περιοχή του Κιρκπινάρ στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, ύστερα από αίτηση της Τουρκίας.
Τα τελευταία χρόνια η πάλη με λάδι έχει αποκτήσει οπαδούς και σε δυτικές χώρες όπως την Ολλανδία και την Ιαπωνία. Στην Ελλάδα πανηγύρια πάλης με λάδι οργανώνονται στην περιοχή των Νομών Ροδόπης-Έβρου και στην περιοχή του Νομού Σερρών.
Ο φωτογράφος μας Κώστας Τσομάκος παραθέτει χαρακτηριστικές εικόνες από το άθλημα της Πάλης με λάδι από τις εξής περιοχές: Σκοτούσα, Νιγρίτα, Σοχός.
